Arzu

Arzu
@Sebebiozel
Yoksunuz hepimiz, davasızlıktan yorgun.
Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışamamışım, bir başka dünya neyime yarardı benim?
Reklam
Ben çoğu zaman, unutmak, kendimden kaçmak için hatırlıyorum çocukluğumu.
Arzu

Arzu

, bir kitabı okumaya başladı
Yerçekimli Karanfil
Edip Cansever
7.7/10 · 5,3bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Hayatım bir alıntı olsaydı:
Garip bir dağılma ve bölünmeden geçiyordum sürekli. Bazen bir şey düşünüyor, buna kendim de inanmıyordum. Bazen içimde kendime karşı bir acıma duygusu beliriyor, ama aklım ayıplıyordu beni. Birisiyle konuşsam, bir şey yapsam, türlü konularda söze karışsam gönlüm başka yerde oluyordu, aklım başka yerde, ve ayıplıyordum kendimi. Dağılan, çözülen bir kitleydim ben. Sanki ben hep böyleydim, böyle de kalacağım: acayip, biçimsiz bir karışım...
Uzun zamandır başkalarıyla bütün bağlarımı koparmışım, kendimi daha iyi tanımak istiyorum.
Reklam