Deprem anında Bayraklı'daydım, işyerim 10 katlı bir binanın altında. Hayatımda belki hiç bu kadar korkmadım. Can ne kadar kıymetliymiş, anlamadım. Yer ayağımın altından gitti geldi. Oturduğum masadan caddeye çıkasıya kadar canımdan can gitti. Bacaklarımı hissedemedim. Ortalığı bir anda toz bulutu kapladı. Yıkılan binalar olduğunu öyle anladım. Yanımda dikilen insanlardan birinin telefonu çaldı, hanımefendi acı haber aldı, çok üzgünüm.. Telefona sarıldım, aileme ulaşamadım, herşey kitlendi. Hayat kitlendi, çaresizliği hissettim. İnternet üzerinden kesik kesik iyi olduklarını öğrendim. Eve gelmek 3 saat gibi bir zamanımı aldı. Biz çok şükür yara almadan, can kaybı yaşamadan atlattık ama herkes şanslı değildi. Covid sebebiyle çoğu insan evdeydi belki ve depreme evde yakalandılar. Virüsten kaçmaya çalışırken depremden kaçamadılar... Kurtarma çalışmaları devam ediyor. Havanın kararması bir dezavantaj. Tüm yardım kuruluşlarına, çalışanlarına kolaylıklar dilerim. Rahmetlilere Allah'tan rahmet, sevdiklerine sabır; yaralılara ve hâlâ enkaz altında olanlara, henüz bulunamayanlara acil şifalar diliyorum.
Geçmiş olsun İzmir. 😔