"Affet, çünkü sandığın gibi hiç gitmedim belki de, hep yanı başındaydım. Kaç gece rüyalarımda sana geldim, izini sürdüm. Seninle yol teptim. Görmediysen, aynı rüyaya düşmediysek, affet!"
İnsan cevabını hiç öğrenemeyeceği soruları kendi kendine sorup kendi kendine cevapladığında hep haklı çıkıyor. Ömür boyu kendi gözünde hep haklı kalıyor.
...
"Artık yapmayacağım bunu. Kabul ettim. Gidiyorum. İşaretleri okuyorum, direniyorum, ısrar etmiyorum, ne demek istediğini, onun beni reddettiğini, beni istemediğini artık anlamayı seçiyorum. Kabul ettim. Ve gidiyorum. Hepsi bu. "
Öğrendiğim bir sey varsa eğer geçen zamandan, aynı koşullarda olmadığın hiç kimseyle bir derdini paylaşmamalısın. Çünkü "Herkes sınanmadığı şeyin objektifidir."
Kafamda Bir Tuhaflık Rayiha öldükten sonra Mevlut bir gece boza satarken köpeğin ona havlamasından sonra "Bunlar hep Rayiha olmadığı için o ölmeseydi böyle olmazdı "demisti. Bu duyguyu o kadar iyi biliyorum ki.