En kof ceviz bile kırılmak ister. Olgun yemişler tutunamaz ağaca. Öyleyse kabuğum kırılacak diye hayıflanmamalıdır insan. Toprağa düşmemek için çırpınmamalıdır meyve. Düşün! bir şeyin geldiği yere dönmesi kadar Sevindirici ne olabilir? Tohumun ağaca, ağacın tohuma dönüşümünden başka bir şey değildir hayat.
Yani ölüm... Fakat insanlar ölüyü kefenledikleri gibi ölümü de kefenlemişlerdir ve kefenlenen her şey öldürücüdür. İnsana düşen tüm libaslarından soyunup öylece seyretmektir ölümü. Yani hayatı...Herkesin ağzında gevelediği; "ya öl ya ol" diye bir söz vardır. Oysa Kimse bilmez olmakla ölmenin aynı şey olduğunu. Ölümle savaşmak öldürür hayatı. Çünkü bu hayatla savaşmak demektir. İşte gerçek ölüm budur. Bu hakikati anlamayan kimse, yaşamı ölümle, ölümü de yaşamla kirletir Böylece bulandırır suyu ve su içilmez hale gelir. Tolstoy
Hiçbir yararı olmayacağını bile bile insan kalmanın çok önemli olduğunu düşünüyorsan, onları yendin demektir 1984/George Orwell
Reader Follow Recommendations
Baktığım Yol
Güneşe koşmak için ayağım varmış
Filiz ekmek için kolum
En güzel çiçekleri koklamaya burnum
Gülmek icin dişim
Görmek için yolum varmış.
Uzun yoluma bakıp kalkmamışım.
Yol azalır düşünmemişim.
Özlerim ama ölmem görmemişim.
Duymamışım yolun sonundaki
"Koş gel yol biter!" diyen sesleri
Ağlamışım geceler boyu yola bakıp
En güzel satırlarımı
Karanlıkta yazmışım.
Mürekkebim biter izsiz kalırım düşünmemişim
Bakmışım uzun yola ağlamışım.
Şansım dönmüş
Almış bir tren götürmüş yolun sonuna.
Gelmişim gerçek dünyaya.
Görmüşüm, sormuşum kendime
Ben ne yapmışım?
O yol yürürsem de bitermiş.
Neden bunca yıl bekleyip
Yolun sonuna seslenip ağlamışım?
Ben kendime ne yapmışım?
S.Feel
31.05.2020/00:45
Anlam Ormanlarinda Gezi Icin Rehber (Adonis)
*nedir yol?
toprak adındaki kağıda yazılı
gezginlik manifestosu.
* nedir ağaç?
dalgaları hava olan yeşil göl.
* nedir hava?
bir ruh
Aşk iyi güzel de, dostluk çok daha yüce bir şey. Doğrusunu isterseniz, bence bu dünyada vefalı bir dost kadar soylu ve az bulunan bir şey yoktur. -Oscar Wilde 
Dilan Dolaz
Kalbim bir sonbahar yaprağı
İlkbaharda halen kaybolmamış bir küçük yaprak
Toprağın kabul etmediği, rüzgarın fazlaca sahiplendiği...
Yaz gelecek ve kalbim yeniden canlanmak için nefes alacak.
Hangi nefes yeniden diriltir bilmem, sararmış bir yaprağı.
Hangi kudretli yağmur can verir.
Bir yaprak misali dolandım mevsimlerde
Her mevsim başı dualar
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Artık olan oldu
Gitmeniz gitmeseniz bir
Ben de düş kursam da kurmasam da
Aklıma yüzünüz gelecektir
Ben size ne yaptım,
Ne kötülüğüm dokundu size
İnanın - hoş niçin
İki şehri var gecenin, biri gözümde
tütüyor, birinin dumanı üstünde yağmur
gibi çöken siste, bana bu uykusuz
şehri niye bıraktın, göze alamadığım
bir şehrin yerine bütün şehirlerdesin,
gece değil istediğin hayli karanlık
bakışlı bir şehrin gözleriyle çarpışmak
hevesindesin! Gözlerini anlıyorum henüz
bağışlayabileceği gözleriyle çarpışmadı kimsenin;
gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnız
göze alamadığımız yakınlıklar da acıtır,
ve gözleri ancak gözler bağışlayabilir,
öyle acıyor ki gözlerim kim bağışlayacak,
sis değil, uykusuzluk değil, iki uzak
şehir gibi ayrılıktan kavuşmuyor gözlerim:
Biri hepimizle gözgöze gibi hala uykusuz,
biri sis içinde kirpiklerine kadar açık,
bu sessizliği kim bıraktıysa, göremiyorum
konuşkan gözlerinde tek sözcük bile,
gözlerimiz birbirine değmiyor gecenin iki şehrinde
Kimsenin kimseye gözü değmiyorsa şiir niye?
(Haydar Ergülen)
Anneme (13 Mayıs 2018/ Anneler Günü)
Bir anne düşünün çocuklarının geleceği için versin bütün hayat mücadelesini. Televizyonu kapatıp her gece 5 cocuguna kitap okutup etüt yaptırsın. Hasta olanı sabah erken sırtında hastaneye götürsün hastaneye gitmek bir eğlenceymiş gibi götürsün hem de hastaneye giden döndüğünde kahramanıyla gün boyu nasil eğlendiğini anlatsın. Bir anne düşünün pazar günleri okul hazırlığı için gün boyu yorulup pazar akşamları hasta yatsın ve beş çocuğunun hepsi üzerine birer battaniye örtsün uyanırken beni çıkarın yandım deyip gülsün ve iyileşsin. Bir anne düşünün çocuklarını sahafa götürsün çözülmüş soru kitaplarini alıp eve gelip silsin. Düşünün gece boyu yaptığınız ödevi unutunca evde siz hiç aramadan arkanızdan okula getirsin. Bir anne düşünün bayramdan bir ay önce kızlarına kazak örmeye baslasin ve bayram gecesi uyumasin sonuncunun kazağını da bitirsin. Bir anne düşünün okul yakaliklarını dantelden örsün her yıl. Size özenle bakıldığını arkanizda cok güçlü o gücü herkes görsün ve imrensin. Bir anne düşünün hayatinizdaki tüm güzel şeylerin mimarı olsun. Bir anne düşünün kendinden çok beş çocuğunu sevsin. Aynı hayat felseyesiyle torunlarının da kahramanı olsun. Bir anne düşünün o zor günlerde 5 güzel çocuk büyütsün. 5 mutlu cocuk.
Babama (5 Mayıs/ 60. Yaş günü)
Bir baba düşünün eve hergün türkülerle girsin. Orhan Gencebay' ın yüzlerce şarkısı her sabah her akşam evinizin rutin sesi olsun komşularınız evinizden gelen güzel sesi sorsun. Size her zaman hayat enerjisiyle ışık olsun. Hayatta her zaman gülmenizin sebebi olsun. Hastayken kalp krizi geçirdikten sonra bile "Babam ben çok iyiyim ölmek yok
Ruhumun iniltilerine uyaniyorum
Kahkahalar atarken bile inliyor
Sessizce başını okşuyorum sussun diye
Bazen sessizce nolur sus diyorum
Bazen haykırarak bazen sinirden ağlayarak.
Dinlemiyor beni hiç susmuyor
Tahtaya yazıyorum ismini
Yanina 10 carpi koyuyorum
Birazdan hoca gelecek
Isminin yanındaki çarpılari Görünce
Sövecek ona.
Belki de
Dostu yalan söylerse inanmaz insan
Dostu vazgeçmişse inanmaz
Arkasından iş cevirmisse görse inanmaz
Gözlerini kapatır kabullenmez
Bu zalim dünyada herkes kötü olabilir
Ama dostu kötülük yapmaz, yapamaz
Çünkü inanmıştır bağlanmıştır Sıkısıkıya Herşeyi dostuna emanettir
Kahkahaları gözyaşları geçmişi geleceği
Bunlardan vazgeçmek zor gelir
Yalnızlık alıp karşına kendini,
Öteki kendilerinle konuşmaktır.
Bakışmaktır, öteki kendilerinle;
dövüşmektir.
Kimi zaman da öldürmektir
İçlerinden sana en çok benzeyeni
Benzemiyor diye,
Yalnızlık öldürmektir.
Bir yanın kurtulmuşken kendinden
ve bir yanın yeni haberler getiriyorken
dünden bugünden,
yalnızlık susturmaktır
kendi sesinle kendini
(Hasan Ali Toptaş)
Bugün Yaşayacağım Her şeyi Ben Seçeceğim
Ya kızacağım yağmura etrafı ıslatıyor diye,
Ya da seveceğim onu çiçeklerimi suladığı için.
Ya sıkılacağım param yok diye,
Ya da harcamalarımı planlayıp, müsriflikten uzak kalmaya çalışacağım.
Ya sızlanacağım bozulan sağlığıma,
Ya da hayatta olmayı kutlayacağım.
Ya içli içli sitem
Böyleymiş napalım
Başka çocuklar uçurtsun ucurtmamizi
Biz göğe bakalım ip elimizde olmasa da
O bizim uçurtmamiz
Onun kemiklerini biz seçtik
biz yakıştırdık ona renklerini
Onu semada havalandiran
kuyruğu biz dengeledik
Zevk bizim
Denge bizim uçurtma bizim aslında
Kendini bırakıp
gökyüzünden salınan bize göz kırpan ucurtma bizim.
Napalim böyleymiş
uçurtmayı kimin ucurtma yaptığı
önemli değilmiş
Kimin elindeyse uçurtmanın ipi yarışın sonunda onun yanina inermiş
Bilmezmiş ucurtma emeği
Hatırlamazmış onu poşet ve tahtadan semaya salan elleri
Dengesi için düşmesin diye ter döken çocukları
(7 Aralık 2017 S.feel)