Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan. — Hayat tecrübelerimle şu yargıya vardım ki, başkalarıyla benim aramda korkunç bir uçurum var, anladım, elden geldiğince susmam gerek, elden geldiğince düşüncelerimi kendime saklamalıyım.
İnsan denen canlıdan bu kadar korkacağımı hiç tahmin etmezdim. Tek başına bir adam yahut dört-beş ık kışı, tabanca çeker, bıçak çeker, her türlü kötülüğü yapabilir. Böyle şeyleri zihnimde canlandırabilirim, dehşete düşerim ama şaşırmam. Binlerce insanı tek bir vücut halinde hareket ederken ilk kez görüyordum. En vahşi hayvanlarda bile böyle korkunç kin, böyle şuursuz hırs yoktur. Sadece yıkmak, parçalamak, yok etmek isteyen ve düşünme melekesi olmayan, kendi kendini durdurmaya gücü yetmeyecek çok hücreli bir organizma.
Olmak istediğim her şeyi olmam, yaşamak istediğim bütün hayatları yaşamam mümkün değil. İstediğim bütün yetenekleri geliştirmem mümkün değil. İstememin nedeni ne peki? Hayatımda, olası bütün zihinsel ve fiziksel deneyimlerin her bir rengini, tonunu ve her çeşidini yaşamak istiyorum.
Sylvia Plath