Sabitlenmiş gönderi
Tüm şeytanlar arasında meleğe en çok benzeyen sensin.
Sebep ne olursa olsun biz yollarda çok iyiydik, yollarda mükemmeldik, galiba birbirimizi en çok yollarda sevdik. Bakma, seninle ben iyi bir ekiptik. Kaldırımlar biliyor, hakikaten de bir devir muhteşemdik Osman.
Okur Takip Önerileri
Duyguları çok fazla başıboş bırakırsan çeker giderler, ben bu olaydan bunu anladım. Giderler ve dönüp arkalarına bakmazlar bile. Kendisine saygısı olan varlıklardır duygular. Yeteri kadar iyi
değerlendirilmedikleri yerde durmaz, daha gerçek
hissedecekleri bir yuva aramaya koyulurlar. İşin aslı, buna da layıktırlar. Bize konup sonra kuşlar gibi uçan o aşk da, umarım ihtiyacı olan birilerine gitmiştir Osman.
İyiyim yani, bir problemim yok hiçbir şeyle. Kalan zamanımın tadını çıkarıyorum. "Bundan beş yıl sonra
kendini nerede görmek istersin?” diye sorarlar ya bazen, bunu hiç düşünmüyorum mesela.Nerede olduğum önemli değil çünkü.
Nerede olursam olayım,
kıkır kıkır gülerken bulmak istiyorum ben kendimi.
Aklım fikrim serserilikte. İnsanlar genellikle benim çok şey bildiğimi sanıyorlar... Halbuki gerçekten de, gülmekten başka tek bir yol bile bilmiyorum Osman. Bir de şunu biliyorum, her şeyin bir sonu var. Tartışmasız bir bilgi bu da, tartışmasız bilgilere bayılıyorum. İçimde yükselen tamtam dansı müziğine bakacak olursak yakında bir şeyler olacak, havadan yakında bir şeyler olacakmış kokusu alıyorum. İstersen
silahlarını kuşan istersen teslim ol, senin bileceğin iş,
ben daha bilmiyorum.
Ama sonumuz yaklaşıyor, hissediyorum Osman.
Bu satırları sana, yılın en uzun gecesini uzun uzun idrak ederken yazıyorum. Bundan öncekilerin hepsinde
hep bir şey bekliyordum. Dünyanın en uzun bekleyişiyle lanetlenmiş biri gibi, yıllar ve yıllar ve yıllar boyu
bekledim. Nihayetinde beklediğim şey gerçekleşmedi ve konu, bütün bunlar yaşanmamış gibi aceleyle kapandı. Elime bir avuç toprak tutuşturdular, “Al bak, bu hayat”
dediler, şaştım kaldım. Şaşkın şaşkın duruyorum. Bir şeyi beklemezken ne yapılırmış tamamen unutmuşum,
umarım bir vadede hatırlayıp kımıldayacağım Osman.
Dalga geçemediğimiz her şey
bizi tüketir, gülelim gitsin Osman.
Tutunacak bir şey arayan herkese kendilerine tutunmalarını tavsiye ediyorum. Biliyorum onun da sağı solu belli olmuyor ama yine de elimizdeki seçenekler arasında en iyisi bu, hem bakma eğlenceli de.
Olacakları kontrol edebileceğimizi sanmak da ne
büyük ego. Neyimize bu kadar güveniyoruz bilmiyorum. Her şeyi doğru planlarsak yollar bizi tam istediğimiz yere çıkarır sanıyoruz. Sonra hiç beklenmeyen bir anda
bir olay küüt diye gelip hayatının ortasına tosluyor,
bütün planlar dağılıyor. Oluyor yani bunlar. Kimse kendini bir şey sanmasın, bizden büyük hayat var
Osman.
Gerçekler çoğunlukla acı, her zaman özgürleştiricidir.Bak, sana felsefenin temel ilkeleriyle konuşuyorum.
Ben o kayayı sırtımda taşımak yerine, önüme koydum heykel gibi yontuyorum. Bir şeye benziyor mu bilmiyorum ama eserimle gurur duyuyorum...
Artık çok da umurumda değil çünkü. Her geçen günün bizi kendi cenazemize yaklaştırdığı bilgisini
önbellekte tutunca hiçbir şey çok mühim değil.Acele etmem gereken bir şey olduğunu zannetmiyorum.Kafam nasıl rahatladı anlatamam...
Yarışı bıraktım, şampiyonluk turu atıyorum Osman.
Keşke bütün paralel evrenlere istediğimiz zaman girip çıkabileceğimiz bir sistem olsaydı bu. O zaman derdimi çok daha kolay anlatabilirdim Osman.
Geçmiş bulanık bir nehir gibi içimden akıp gitmiş...
Altında kaldığım taşların ağırlığını biliyorum da mevzu tam olarak neydi bir türlü çıkaramıyorum Osman.
Artık düşündüğüm hiçbir senaryonun mümkün
olmadığını anlıyorum. Aradan o kadar zaman geçti,sen aynı sen misin? Ben aynı ben miyim? Çiçek bile aynı çiçek değil ki Osman, ben gerçekten istemiyorum.
Döllenme meselesinde en güçlü sperm yumurtaya
kavuşur şeklinde bence doğru olmayan bir inanış var.Ben babamın en güçlü spermi olduğumu asla
düşünmüyorum. Kesin önümdeki çok daha güçlü
kardeşlerimin başlarına hiç beklenmedik aksilikler geldi ve ben mecburiyetten oluştum. Büyük bir talihsizlik sonucu dünyaya geldim yani.Bu tongaya nasıl düştüm hayret ediyorum,hiç bilmiyorum ...
Güzel başlayan bazı romanlar ilerledikçe sarpa sarmaya başlar da bir umut okumaya devam edersin ya, hah işte ben öyle yapmayı bıraktım. Neresinde kaldığımı unutmayayım diye değil, tam da neresinde vazgeçtiğimi hatırlayayım diye sayfayı köşesinden katlayıp rafa kaldırıyorum, ...