ormanda bir kuş hızla dönüyordu.
aşık olduğumuz zaman
yürek denen ormanda bir kuş anormal bir hızla döner
ve kaçmamız gerektiğini söyler bize
çünkü her şey çok fazladır
kendi etrafında nefes kesici bir biçimde dönen bir kuş
kendini ve etrafındakileri yaralar
tehlikedir onun adı…
bunun için aşkı hiç kimse,
insanın kendi arkadaşları bile istemez
kumrular sakindir bir tek
ben kumru değilim
sen de”
Sonra ince duyarlılıkların zirvesine yükseldiğinin farkına vararak bunun aşk olduğuna ve aşkın dünyanın en muhteşem şeyi olduğuna karar verdi.Geri dönüp hafızasının koridorlarında kayıtlı tüm geçmiş heyecanlarını,vaktiyle kendisini tutuşturmuş kıvılcımları;şarabın sarhoşluğunu,kadınların okşamalarını,itişip kakışmaktan ve bedensel mücadeleden aldığı zevki gözden geçirdi;o anda hazzını duyduğu ulvi ateşin karşısında ne kadar abes,ne kadar değersiz,ne kadar bayağıydılar.
Onu benden daha çok bana benzediği,benden öte bir parçam olduğu için seviyorum.Ruhlarımızın neyle yorulduğunu bilmiyorum ama onun ve benim ruhum kesinlikle aynı hamurdan…