"Ama saldırıya uğrayacağını farkeden gezgin sopasını kaldırıp bütün gücüyle kartalın kanadına vurmuş. Çığlıklar atarak aşağı düşmüş anne kartal. Düşmüş düşmüş.. Gökkuşağı ile sarılmış bulutların arasından, masmavi gölün, sonsuz kayaların ötesine doğru düşmeye devam etmiş. Attığı çığlıklar artık onu taşıyamayan kanadının yerine kartalı uçuran rüzgarın gürültüsüne karışmış."
"Kartal şimdi nerede?" diye fısıldamış Florens o zaman.
"Hala düşüyor" diye cevaplamış Lina." "Sonsuza kadar düşecek."
Florens nefes alamaz olmuştu. "Ya yumurtalar?" diye sormuştu.
"Yavrular yumurtadan çıktıklarında yapayalnızdılar." demişti Lina
"Hayatta kaldılar mı?" Florens'ın fısıltısı endişe doluydu.
"Kaldık" demiş Lina.
"Sevinçliyken yüreğinizin derinliklerine bakın göreceksiniz; sizi şimdi sevindiren bir zamanlar üzenden başkası değildir. Kederli olduğunuz zaman yine yüreğinize bakın göreceksiniz, aslında bir zamanlar neşe kaynağınız olan için ağlamaktasınız."