Nora derin bir nefes verdi. "Dan böyle biri değildi."
"İnsanlar değişiyor," dedi Bayan Elm, gözünü satranç tahtasından ayırmadan. Eli filin üzerinde dolaşıyordu.
Nora bir kez daha düşündü. " Belki de böyleydi ama ben göremedim."
" Yaşamla ölüm arasında bir kütüphane var," dedi. " Bu kütüphanedeki raflar sonsuza kadar gider. Her kitap yaşamış olabileceğin başka bir hayatı yaşama şansını sunar sana. Farklı seçimler yapmış olsan, şu an nasıl bir hayatın olacağını görürsün..."
"Bunu neden yapıyorsun? O kara saçlı, bodur Fisalıda bende olmayan ne var?"
Griffin bana baktı. Onları izlediğimi gördü ve bakışlarını kaçırmadı. "Kalbim."
"Sana yalnız gitmemenin söyledim."
"Seni dinlemeliydim."
"Sana bir ordu götürmeni söyledim."
Boynumun kıvrımına doğru gülümsediğini hissettim. Dudaklarının altında tenim diken diken oldu. "Görünüşe göre tek ihtiyacım olan senmişsin."
"Sevgi güçsüzlük değildir," diye karşı çıktı.
"Annen sana ne yaptı böyle?"
Kahkaham kırılgandı. "Yapmadığı şeyleri listelemek herhalde daha kolay olurdu."