Gerçekten okumayı geciktirdiğim için kendime kızdığım bir eser oldu Altıncı Koğuş. İçinde o kadar ders niteliğinde olay var ki. Tabi ki Rusyanın yine o karanlık iç karartan hali ve aydın insanın hayata tutunma çabası insanı derinden etkiliyor. Doktor ve aslında maddi imkansızlıklardan dolayı üniversiteyi bırakmak zorunda kalıp türlü zorluklar yaşayarak sonunda akıl hastaları koğuşunda kalan İvan ile felsefe üstüne konuşmaları, hayata çok farklı yönlerden bakan iki insanın düşüncelerini Çehov çok iyi anlatmış. Kitapta insanlardaki birçok değer yoksunluğuna değiniliyor: empati, alçakgönüllük, dürüstlük,adalet, hak, hukuk. Kitap tam bir şaheserdi kanımca. 1 saatte bitirebilecek bir kitap ancak Çehov’un kalemiyle bu kadar faydalı ve başarılı olabilirdi.
