Tu helbesteke kevn î Hogir
Sensiz bayramlar geliyor ve geçiyor
Ve yasım hâlâ diri
Kavgam ilk günkü gibi genç
Siyahlar giyinmişim
Ablan bayram günü omzuma göz yaşı dökmüş
Kimseye öptürmediği ellerini bana öptürmüş
Annen Hogir'im gelmiş el öptürmüş bana
Bilirsin Hogir sensiz eksiğim ve zayıfım
Dîlan var rüyalarına misafir olduğun
Beni emanet ettiğin
Haberin varmı o da yok artık
Sen toprak altında meleklerle
Ben toprak üstünde çırılçıplak yapayalnız
Yaslı bayramlar yaşıyorum...
"Senden bir şey istemiyorum, sadece sevgin olsun yeter. Bana söz vermiştin Ben û Sen burçlarının üzerinde. Hani bu surların tarihi kadar eski ve bu surların süreceği tarih kadar seni seveceğim," demiştin. Bak surlar yerinde.
Bu kent (Amed) yine yapacağını yaptı ayrılıklar sahnesi en çok burada buralarda yaşanır her terk eden terk edileni de sürüklerdi peşinden her giden bir parçasını bırakırdı