ANLAMSIZ(!)
Bütün kelimelerimden sıyrıldım
Bir hece bir harf olmaktan çıktım
Kendimi anlamsızlığa sürgün kıldım.
Geçmişi kalbime
Geleceği omuzlarıma kaldırdım
Sensiz sessiz sahillerde bir ömür bıraktım
Kendime kağıttan gemiler
Sana boş şişelerde mektuplar
Denizin durgunluğu avutsun beni
Gecenin kederli hüznü ayıltsın seni
Bir gün o gemi gelecek klişesine kapıldım
Alaycı bir yolcunun ironisine hasret kaldım
İmkansızlığın imkan kelimesine umut bağladım