Gandhi'ye dair çoğu şeyi "Gandhi" filminden ve "Gandhi'den Yaşam Dersleri" kitabından öğrenmiştim ancak bu kitapta öyle önemli bir detayı öğrendim ki iyi ki okumuşum dedim.
Dünya Harbi'nde Gandhi'nin çağrısıyla Hintliler İngilizler'in yanında yer alıyor. İngilizler kime karşı savaşıyor? Almanya. Almanya'nın müttefiki olmak zorunda olan ülke hangisi? Türkiye.
Hintli Müslümanlar Türkiye ile savaşmak istemiyor ancak Gandhi ısrar ediyor ve ne yazık ki Müslümana kardeşini öldürtüyor.
Hani savaşa hayır, şiddete hayır ilkesi?
Gandhi bir Hindu'nun diğer Hindu'yu öldürmesine rıza göstermiyor ancak Müslümanları birbirine düşürüyor!
Tarihte mazlumlar hep Müslümanlar oldu. Bu hikaye bize bir kere daha gösterdi ki en güzel din, rejim, felsefe veya ne derseniz İSLAM'dır. İslam haricinde her düzen eksik ve kusurlu kalacaktır. Yapılan onca güzellik boşa çıkacaktır!
Vesselam.
İnsan her durumda çabalamayı ve düştüğü yerden kalkmayı bazı stratejilerle bilebilir. Mesela düşmanının olmasından ötürü çalışmaktan vazgeçmeyip yaptığı işe daha da asılırsa kazanır. Kütüphanelerde güzel bir strateji kitabı olarak bulunmasını elzem gördüğüm Wilhelm Schmid'in Düşmanlığın Faydaları adlı kitabındaki beğendiğim bazı noktaları
Bu kitap ülkemizdeki bütün kadınlar tarafından okunsa ilim ve medeniyet anlayışımızın zirveye taşınacağını garantileyebiliriz. Dindar, çalışkan, azimli ve hizmet aşkıyla yanıp tutuşan büyüklerimizin; gayesiz, külkedisi rolünde torunları olmak bize hiç yakışmıyor. Çöküşümüze sebep oluyor. Kitaptaki rol model olan saygın kadınlardan çıkardığım en büyük ders: "Çalışmak, okumak, sabretmek ve bütün bunları maneviyat ile kuvvetlendirmek!"
İmkânım olsa tüm öğrencilerime okutacağım bir kitap. Genciyle, yaşlısıyla herkesin okuması gereken bir kitap. Yaşamıyla, çalışmalarıyla herkese örnek bir şahsiyet. Mekânı cennet olsun.
Bizden önce bu dünyayı yaşamış kimselerin hayat tecrübelerinden faydalanacağımız biyografi ve söyleşi kitaplarının öğrettikleri her zaman ayrı bir yerdedir. Zira yazarların öğrettikleri kendi ömürlerinin ders kitabıdır.
Ömrü ikiye ayrılıyor Ayşe Şasa'nın. İlk kısmını okurken içimi öyle bir hüzün kapladı ki... Sırf Avrupai tarzda yetişsin diye zalim mürebbiyelerin eline bırakılan küçücük bir kız çocuğu... Daha sonrasında çocukluğunda aldığı pedagojiden uzak berbat eğitimin psikolojik rahatsızlıkları meydana getirmesi ve hastalığının onu gencecik yaşta yatağa düşürmesi... Nasıl bir aile, nasıl bir zihniyet anlam veremedim. Kendisi de diyor sırf Batılı olmam için yaptılar bu zulmü diye. Gerçekten çok üzücü. Dinim, hayatım, ailem için çok şükrettim. Hayatının baharı olarak adlandıracağımız yaşlılık dönemini okurken ise huzuru hissettim. İslam ile gerçekten nasıl doğuluyor bunu gördüm.
Son olarak belirtmek isterim ki Ayşe Şasa gibi elit kesimde büyüyüp dine ihtida edenler olduysa, dayısı Rauf Orbay gibi herkese ve her şeye ümit ile bakmalıyız. Allah her ikisine de rahmet eylesin.
