Eylül sever

Eylül sever
@SeverEylul
Kitaplara aşık bir kadın...
Şimdi ben de ne yapacağımı bilmiyorum. Yaşarken kendini sanki başka bir evrene sıkıştırmış annemin neresine yapışıp ona nasıl bir nefes olacağımı bulamıyorum. Sevdiğim insan ellerimden kayıp gidiyor kendine biçtiği hastalıklı bir mutsuzlukla. Tüm sevgimi vermek istiyorum, iliğimdeki de kalmasın bana. Ona gitsin hepsi. Sonra anımsıyorum ki, ben anne değilim ve sevgiye hasret duyan evladıyım. Ne yaparsam yapayım bağlayamıyorum onu göbeğime tekrar. Beni seviyor mu yoksa mutsuzluğu ve öfkesiyle bir beden olmuş, otuz beş kiloluk bir derinin altında dar nefesler mi alıyor? Çok sevdiğin birini uğurlamanın vicdanla bir alakası var mı? İstemeyene, o sevgi zerk edilebilir mi? Başkalarınca sevilmemiş bir anneyi, evladı sınırsızca severek kurtarabilir mi?
Sayfa 92 - jehan barburKitabı okudu
Reklam
Çocukluğumun Evi
Anne doğurduğu andan itibaren ölmeye başlar, çünkü o ölmezse çocuğu yaşayamaz.
...İnsanlar talihsizliklerden, acılardan söz ediyor;" dedi, "ama bana şimdi, şu anda, esir düşmeden önceki halimde kalmak mı, yoksa bütün bunları tekrar yaşamak mı isterdin, diye sorsalar, Tanrı aşkına bana yine esaret ve at eti verin derdim. Alıştığımız yolun dışına çıktığımız zaman her şeyimizi kaybettiğimizi düşünürüz; ama yeni ve iyi bir şey ancak o zaman başlayabilir. Hayat varsa mutluluk da vardır. Önümüzde daha çok, çok şey var...
Sayfa 746 - piyerKitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
Bana baktı; Kızılderili edalı kovboyum. "Benimle ilgili hayallerin benim hayallerim değildi," dedi. "Belki de, o hayaller senin için."
Sayfa 186Kitabı okudu
Annemseniz ya beni doğurun ya da beni aldırın. Size var olmaksızın yaşamamın beni her gün içten içe öldürdüğünü söylemeye geldim.
Sayfa 123Kitabı okudu
Reklam
Biri bize onu ya da bunu hissettiğimiz için öfkeleniyorsa, kendisine aynı şeyi hissetme izni vermediği içindir.
Sayfa 117Kitabı okudu
Beni yadırgamayın. Hepimizin dolabında, hazzın esaretiyle kuşanılmış günah giysileri asılıdır. Herkes bir hataya müpteladır. Herkes sessizce "bir daha asla" dediği şeyi bağıra bağıra yapmıştır. Kim ne kadar suç atarsa atsın cennetten kovulana, herkes içindeki şeytanla adaştır.
Sayfa 116Kitabı okudu
Daha çok can yakmak, daha çok öldürmek, daha çok kanatmak istiyordum ki... Yaşamaktan yorulan ruhum bir cinayette dinlendi. Zalimleri ezmeyeceksem neden verildi ayaklarım? Boğmayacaksa, ellerim neden bir boynu kavrayabilecek biçimde tasarlanmış? Gözler görmeyecekse masumları, niye var? Niye var, çığlıklarla kapanacaksa kulaklar? Niye var, “Adalet!” diye haykırmayacaksa dudaklar? Ne diye var, ceza almayacaksa sanıklar ve ne diye var, koruyamayacaksak çocuklar? Ve... Niye var, sevmeyeceksen kadınlar?
Yan yana oturan iki insan konuşmayı mecbur görmüyorsa. Bitmiştir. O sessizlikte dostluk başlar.
Sayfa 156 - alakarga, ben murtazaKitabı okudu
Benim gibi mutsuz çocukları bu hayata getirmek cinayet gibi geliyor bana. Tabii biliyorum ileride pişman olacağımı. Yani hiç doğuramayacağım bir yaşa geldiğimde...
Sayfa 60 - #selKitabı okudu