Sevilay Aydoğan

Sevilay Aydoğan
@Sevilay_a
hemşire
öğrenci
11 October
16 reader point
Joined on December 2020
Mutlu Son...
Ya mutluluk yolun sonu değil de yolun ta kendisi ise? Ya her gün mutlu olmak için binlerce sebebimiz olduğu halde biz görmüyorsak? masmavi gökyüzü ise, dinlediğimiz bir müzikte saklıysa, okuduğumuz bir kitabın sayfalarıysa mutluluk ,bembeyaz bi papatya'da bulduğumuz o ulaşılmaz huzura mutluluk deniyorsa o zaman mutluluğu bulmak için mutluluktan vazgeçmiş olmaz mıyız? Belki de yolun sonunda arzu ettiğimiz o mutluluğu yolun kenarlarındaki çiçeklerde bulabiliriz
Reklam
Her şey senin parçan ; her şey canlı. İçeri girerken selam verdin mi çiçeklere? Duydun mu evin önünde öten kuşları? Teşekkür ettin mi uyandığında, sana armağan olarak verilen yeni güne? Yoksa teşekkür etmemeyi, kuşun ötüşünü duymamayı, çiçekleri görmemeyi mi yeğledin.”...
Derdinin ilacının dışarıda değil, içeride olduğunu anladığında değişir dünya’n… Acıyı tatmadan tatlının tadını nereden bilebilirsin ki? Dertlerden geçmeden dermanın kıymeti olmaz ✨ Derdi olmayan, üstüne gitmeyen şifacı ne bilsin… Üstüne gitmeden üstünden geçemezsin... Sana büyük acılar vereceğim çünkü büyük sevinçler yaşamanı istiyorum der hayat ...

Reader Follow Recommendations

See All
Kaç gece kan ter içinde uyandın? Ya da kaç gece sabaha kadar uyuyamadın? Kaç yüz bedene mezar oldu yüreğin? Kaç acının izi kaldı yüzünde? Kaç volkan kurudu yanaklarında? Kaç sabah müjde ile uyanmak istedi içindeki çocuk. Ve kaç sabah uyandığında oyun arkadaşlarını göremedi? Ne kadar korkuyu taşıyabildi kalbin, Kaç atışı kaldırabildi
Lâ tahzen
La Tahzen Şiiri Üzülme! İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme! Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı? O halde ne diye üzülürsün ey can? Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan; Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!
Reklam