Sevilay Gündoğdu
@Sevilaygun
Öldürmeyen güçlendiriyor mu bilmem ama hakiki zorluklar mıh gibi ayakta tutuyor insanı.
Sağlık Bakanlığı
Adli Tabip
32 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Gözyaşlarımı
naziresi olmayan bir şiirin
penceresine asıyor, ömrümde
gölgen var kurutamıyorum…
Gözlerinle arama mesafe
koyuyor, karşılaşmayalım diye
yürüdüğün yollara hendekler
kazıp hudutlar çiziyorum
İçimde kırkikindi yağmurlarının ahmaklığı,
vakur bir mutsuzluğun yıllanmış yorgunluğu var
Okur Takip Önerileri
Gitme diyemezdim sana,
bana hep çıkmaz olan sokakların
ona giden yolların kestirmesiydi
Ve bana üşüyen kalbini,
içi senle dolu anıları yakarak
ısıtabilir miydi yüreğim
Ben geceyi maviye boyar,
sen o gülüyor sanırdın
Gözlerine karşı bağışıklığım yoktu
Bakışlarının enkazı olurdum
Hasadı gecikmiş zamanlardan içi elem
dolu kaç hatıra varsa bana payidar
uzakları sen olan yolların nasırlı mesafelerine
gizledim, biliyorum dönmeyeceksin
Adını
anmak mümkün olmasın şahadetinde bile şairlerin
Bir şiirde bile geçme, ben okumayayım mesela
Kalbinin resmi tutanağında
ıslak imzamın olmadığı
ağır kayıplı bu hikâyenin
son sözlerini de al yanına
Dön demiyorum sana
İçimde ölsen kâfi…
Ama korkma,
adın rehin tuttuğum anıların kayıp ihbarında
bulunduğu bir şiirin umut dolu mısralarında
ölü bulunsa da, bende ilelebet yaşayacak…
Ve gözlerin maksadını çoktan aşmış yaşama
isteğimin hatalı bir telaffuzuydu sanki
Belki de
kasvetli bir soğukta askıda ekmek
isteyen fakir bir çocuğun yüzündeki buruk
utangaçlıktı seni seviyorum diyebilmek
Belki de
kabahati içimden geçen kelimeleri
seyrinde gözlerin olan bir şiirin mısralarıyla
süsleyip bir araya getirememek
Bir bilet almıyor, hiç kitap okumuyorsun
Bir öyküye vakıf olmuyor
bir şiirde çay demlemiyorsun
Karşılaşamıyoruz
Gitmeseydin keşke büyümek zorunda kaldım
Oysa güzel çocuklardık seninle