S
@Sevilkonuk7
49 reader point
Joined on April 2023
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Hiçbir şey yapmayan insanların yüzleri hep asık. Sürekli düşünenlerse mutsuz. Belki ben de insanlar hakkında bu kadar düşünmemeliyim.
Yaşam denen şeyin ne olduğunu, neden bu dünyada bulunduğunu anlayana rastlamadım. Zaman kavramını çok ciddiye alıyorlar. Sürekli bir yerlere gitmek, birileriyle görüşmek, bir şeyler yetiştirmek zorundalar ve çoğu bunu o kadar benimsemiş ki herhangi bir tepki vermeden, rutin hareketlerle yapıyor.
Yaşamak, bir insanın dünya üzerinde yaşamına devam etmesi gerçekten bu kadar kutlanası bir şey mi? Bilmiyorum. İnsanların bu düşüncesi bana çok enteresan geldi. Sanki her şeyi yaşam ve ölüm kadar basit iki terimle ayırabiliyorlar.
Reader Follow Recommendations
Hiçbir şey, dünya üzerindeki hiçbir şey, hatta buna dünyanın kendisi de dahil, sonsuza kadar yaşayamaz.
Gölgesiz güneş yoktur ve geceyi tanımak gerekir.
Eğlendiren ve kör eden tanrısal masal değil, çetin bir bilgeliği, yarınsız bir tutkuyu özetleyen ve yeryüzüne özgü olan yüz, devinim ve dram.
Derin bir düşünce sürekli oluş içindedir, bir yaşamın deneyimiyle birleşir, orada biçimlenir. Aynı biçimde, bir insanın biricik yaratımı da birbiri ardından gelen birçok yüzlerde, yani yapıtlarda güçlenir. Birbirlerini bütünler, düzeltir ya da birbirlerine yetişirler, birbirleriyle çelişirler de. Yaratımı bitiren bir şey varsa, gözleri kararmış sanatçının yengin ve aldatıcı haykırışı, “Her şeyi söyledim” çığlığı değildir bu, yaratıcının ölümüdür, deneyimini ve dehasının kitabını kapatan ölümü.
Düşünmek, bir dünya yaratmak istemektir her şeyden önce (ya da kendi dünyasını sınırlandırmaktır, bu da aynı kapıya çıkar).
Bir insan söylediği şeylerden çok söylemedikleriyle insandır.
Bir insan yaşamının yarısı söylenmeyeni anlamakla, başını çevirmekle, susmakla geçer.
