İlk üç kitabı okuyup o kitaptalardaki karakterleri çokça benimsemiştim. Son kitap ile Snow’un bu kadar 12. Mıntıka hikayelerine dahil olmasını rahatsız edici buldum ama yine de bu kitabı okumam gerekiyordu. İlk kitaplarla fazlasıyla bağlantılı kalınmış. Kitabın özellikle ilk yarısı fazlasıyla akıcı sonrasında biraz durgunlaşıyor.
Biz insanlar ağızlarımızın içine düşman sokuyoruz, kapıp kaçsınlar diye akıllarımızı! Neşe, eğlence, coşkunluk, taşkınlık ile birer hayvan olup çıkıyoruz.