"Ağlarsam ayıp olur mu?"
"Ağlamak asla ayıp değildir, sersem"
Dəfələrlə oxusamda yenə hər cümləsi təsir edəcək, yenə sətirləri arasında uzun uzun qalacam. Çox axıcı bir kitabdır. Kiçik bir uşağın dilindən deyilir və o uşaq hər bir oxucunun qəlbindəki uşağa toxunur. Zezenin məğrurluğu, əzmi, şıltaqlığı ilə yanaşı kövrəkliyi insana xoş gəlir. Bəzən özümü kitabın içərisində hiss edirdim, bunlarla yanaşı portağal ağacı Minguinho , Portugua'ya olan sevgisi, bağlılığı da əsərdə əks etdirilib. Həmçinin ailəsinin ona olan davranışlarında da sevgisizlik, şiddət yer alırki bu da Zeze'yə bir zaman sonra adi gəlir. Ama var olan bütün xüsusiyyətləri, düşüncələri Portuga sayəsində dəyişir. Zeze acılarını, kiçik sevinclərini o qədər detallı və maraqla danışırki oxucu bu anlara şahid olur sanki)
Kaş daha tez oxusaydım dediklərimdən oldu.
