Sibel Özdemir
Sibel Özdemir
@SibyllVanee
⠀ ོ⠀ ོEge Üniversitesi/Türkçe Öğretmeni
Hayallerini kitaplara ve şiirlere sığdıran kız ོ ོ⠀
Kuşadası
21 October
64 reader point
Joined on November 2020
Şu anda okuduğu kitap
Savaş hep cephede sürer sanıyoruz. Hasan İzzettin ise bize savaşın öbür yüzünü sunuyor,geride kalanları. Her gün açlıktan ölen onca çocuğu,ölümün böyle normalleşmesini,cephede düşmanla savaşan erkeklerin yanı sıra memlekette de açlıkla,soğukla savaşan kadınların çocukların dramını anlatıyor bize hiçbir şekilde ajitasyon yapmadan. Onun yapmasına gerek yok zaten gerçekler içinizi sızlatacak emin olun.
Bir kitabı okurken ağlamak… Her ne kadar okuduğum kitapları,izlediğim filmleri çok içselleştiren biri olsam da kitap okurken ağlamak fikri çok uzak gelirdi. Fakat açlıktan ölen minicik çocukların acılarını okumak,kendi evlatlarını birer birer yitiren annenin sancılarına duyarsız kalmak mümkün değildi. Bugüne dek öneri olarak çok çıkmıştı karşıma,ertelemiştim. Siz ertelemeyin yani eğer psikolojiniz buna hazırsa.
Reşat Nuri sadece Çalıkuşu eseriyle bile en sevdiğim Türk yazar olabilirdi fakat diğer kitaplarını da okudukça onun en sevdiğim yazar olduğundan daha da emin oldum. Okuduğum her kitabında sanki kendi karakterimi görüyordum. İnsan duyguları böyle güzel yansıtılamaz. Çok duygusal,kendi dünyasında yaşayan,hatta bazen işi abartıp bir kitap karakteri olduğunu düşünen kişiler elbette anlayacaktır beni. Yaşamım bir kitap olsaydı eminim yazarı Reşat Nuri olurdu. İç dünyamı böyle anlatan bir yazar daha sanmıyorum tanıyacağımı. Damga kitabı ise hayatını vehme kurban edenlerin kitabı. Bir yanılgı ile tüm hayatını karartanların kitabı. Okumanızı şiddetle tavsiye ederim
"Bu mektubu senin yüreğine acı vermek için değil, kendi yüreğimden acıyı sökmek için yazıyorum "diyor Wilde.
Uğruna hapse girdiği,iflas ettiği sevgilisi iki yıl boyunca ona bir kez olsun yazmıyor. Herkes tarafından hatırlanan Wilde bir tek sen yoktun yanımda diye sitem ediyor Douglas'a. Öyle sitem yüklü ki mektuplar ve öyle aşk dolu ki hala. İnsan bu zaafına hem kızıyor hem de üzülüyor. Hedonist bir yaşam tarzını benimseyen Wilde'nin kederle, merhametle tanışması ise çok acı oluyor. Kendi sonunu hazırladığını bile bile de koşa koşa yürüyor bu yolu. Kitabı açtığınızda nefret kusan Wilde mektubunu buluşma isteğiyle bitiriyor. Deli gibi öfkeli ama aslında çoktan da affetmiş. Öfkesi aşkından ve siz bunu her cümlesinde hissediyorsunuz. Öylesine ince öylesi zeki bir insan ki Wilde içinizi acıtarak size kendi zayıflıklarınızı sorgulatıyor ve kendine daha da hayran bıraktırıyor.
Mektubun sonunda aklınızda bir şiir beliriyor sadece.
Oysa herkes öldürür sevdiğini....
Reader Follow Recommendations
Henüz lisede okumuştum Çalıkuşu'nu. Kuşadası'nda önünden geçerken gülümsemeyle geçtiğim evi öyle güzel ki yolu düşen herkesin görmesini dilerim. Erik ağacının tepesinden asla inmeyen,çocuksu yanını asla bastıramayan,deli dolu Feride... O duygu yoğunluğunda kendimi bulmuştum o yıllarda. Aradan yıllar geçti tekrar aldım elime. O zamanlar ne hissettiysem bugün çok daha fazlasını hissettim. Böyle nahif böyle sıcak bir kitap olamaz ! Reşat Nuri Güntekin bir kadın ağzından böyle şeyleri nasıl yazmış öyle diye şaşkınlığa uğradım. İyi ki de yazmış. Ah Gülbeşeker ah ipekböceği sen nereye gidersen git sevda akacak çocuk gözlerinden. Evine her gittiğimde seni,kendimi, anacağım.
Bugüne dek okuduğum kitapların sayısını inanın bilmiyorum. Ne zaman sorsalar en sevdiğim kitabı asla seçenemez en az beş tane sayardım. Sanırım artık bu sorunun cevabı tereddüt etmeksinizin Çalıkuşu olacak.
Kendimi çoğu zaman hayatta mutluluğun peşinden koşan (herkes böyledir elbette biraz) insanları anlayan, doğada özünü bulan biri olarak tanımlardım. Felsefeyle aram aşırı iyi değildir ama ilgilenirim severim. Bir gün "Memento vivere Memento mori"cümlesini duydum izlediğim bir videoda. Merak ettim ne anlama geldiğini ve araştırırken Marcus Aurelius çıktı karşıma. O güne dek eski Roma imparatoru olarak bildiğim şimdiyse daha çok filozof yönüyle bana dokunan o kişi... Sonrasında stoacı felsefeye kaptırdım gönlümü. Biri varmış bilmem kaç yıl önce bugün düzenleyemediğim tüm fikirlerin sahibiymiş. Benim gibi düşünen biri daha varmış hissinin yarattığı mutluluğu bilirsiniz hepiniz. Oturup karşılıklı konuşmayı diledim imparatorla. Kitap boyu o anlattı ben dinledim. Aslında her şeyin ne kadar basit olduğunu, aslolanın yokluk olduğunu,yaşadığımız kısacık anda doğayla bütünlük içinde mutluluğa kavuşmamızı söylüyor bize Marcus. Kitabı okuyun demek basit bir cümle olacak benim için. Okumakla yetinmeyin,anlayın bu büyük imparatoru. Anlayın ki kısacık anına sığdırdığı ömrümün bir anlamı olmuş olsun. Unutmayın :" Düşünceleriniz ne ise hayatınız da odur, hayatınızın gidişini değiştirmek istiyorsanız düşüncelerinizi değiştirin.’’ - Marcus Aurelius
