Pencere camına çarpan yağmur damlaları bu gece sizi sokağa çağırıyor. Hemen giyinin, dertlerinizin, sıkıntılarınızın üstüne kapıyı örtüp kendinizi sokağın karanlığına bırakın.
Babalık, kocalık, ev işleri, geçim derdi, sorun, şu, bu, aklınıza gelen gelmeyen bütün bağlarınızdan yalnız bir akşamcık kopuverin. Böylece başkalarının olmaktan kurtulup kendi kendinizin olun.
Çünkü her Anadolu köylüsü, resminin yapılmasını hak ediyor. Bu karakter yüzlere insan bakmaya doyamıyor. Onları betimlemek olanaksız. Bu basit köylülerden Türklerin bugün de hâlâ efendi bir halk olduğu anlaşılıyor. Şu farkla, İstanbul'dakiler hariç.