Ben
Böyle
Taşların
Çukurların
İçinde
Kalmışsam Yalnızsam
Hor
Görülmüşsem
Arkasızsam
Ve
Böyleyse
Bahti
Siyahım
Yemin
Kasem
Olsun
Ve
And
Olsun
Şart
Olsun
Yerde
Kalmaz
Ahım.
Sana her zaman söylüyorum senin yüzünde gülmek var
Bakınca bir yaşama ordusu çıkıyor aydınlığa
Bir çiçek geliyorsun yer altı çevresinden
Bir kartal gidiyorsun çıplağın ayaklarla
Şimdi bir pembeyi kovuşturuyor
Omzundan yukarıya üç polis
Deli ediyor onları saçlarında
Bir karanfil çok
Bir karanfil azala.
“Gül kokuyorsun bir de
Amansız, acımasız kokuyorsun
Gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun
Dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun
Hırçın hırçın, pembe pembe
Öfkeli öfkeli gül
Gül kokuyorsun nefes nefese.”
Zihnimde sürekli seninle diyalog halindeyim.
Sanki karşımdasın,
Orada bir yerlerdesin...
Bir kitap tartışıyorum mesela, bir film anlatıyorum, komşuya kızıyorum sana söyleniyorum.
Hep varsın, halbuki yoksun, neden yoksun?