Eser Ahmet Rıza Bey, Abdullah Cevdet, Mizancı Murat ve Prens Sabahattin'i ve Jön Türklerin çıkardığı gazeteleri ele almaktadır. Öncelikle bahsi geçen Jön Türklerin yazdıkları ve okuduklarını ele alan Ş.Mardin bu bağlamda bir karakter okuması yapmıştır. Bunun yanında tüm Modernleşme Kuramını benimseyen ve Batı'da yazılan Osmanlı tarihiyle ilgili eserlerde bilhassa 1940-80 döneminde bazı oryantalist söylemlerle doludur. Kitaptan misal verecek olursak Ş.Mardin Jön Türkleri "felsefesizlik ve tarihsizlikle" itham eder. Öncelikle Jön Türkler, Namık Kemal ve Ziya Paşa gibi edebi yönlerinin dışında tarihi metinlere de ağırlık veren bir gelenekten yetişmiştir. Felsefe kısmına geldiğimizde A.Rıza ziraat memuru, M.Murad muallim ve A.Cevdet ise doktordur. Yani bu kişiler Batı'daki düşünürler gibi üniversite eğitimi alarak akademisyen olup felsefe geliştirme zorunluluğu yoktur. Bu kişiler Osmanlı İmparatorluğu'nun geleceği için fevkâlade endişelidir ve bu bağlamda kısa vadeli çözümler önerirler. Eserde dikkat çeken diğer hususlar A.Rıza Bey'in pozitivist tutumunun Cumhuriyet'e tesiri ve ülkemizde tabu ile yaklaşılan Prens Sabahattin'in izah bölümü son derece önemlidir. Eserde genel itibariyle konu bütünlüğü yoktur ve bölümler birbirinden bağımsız olarak okunabilir. Son söz olarak Jön Türklerin fikirlerini daha iyi ve saf halde kavramak için öncelikle bu isimlerin yazdığı eserler okunmalıdır. Mardin'in bu eseri ön yargılar içeren bir eserdir
