Vedalaşırken elini uzatan Nastenka, temiz bakışını gözlerime dikerek:
— Artık daima birlikteyiz, değil mi? dedi.
Ah Nastenka!.. Şimdiki yalnızlığımı bilseydin…
Wie viel ist aufzuleiden!(Halledilecek ne çok acı var!). Rilke, acıyı halletmekten başkalarının işleri halletmekten bahsettiği gibi bahsetmişti. Bizim de halletmemiz gereken çok acı vardı.