Bu tip kitapları okurken genelde kadın karakterin illa ki yaptığı bir - iki falsosu olurdu veya erkek karakter saçma birkaç söz söylerdi. Bu kitapta Bree ve Archer'ın yaptığı her hareket mantıklıydı, bu mantıklı hareketler sayesinde birbirlerine neden aşık olduklarını gördük. Ayrıca aşkın her şeyi - özellikle ruhtaki derin kişisel yaraları- iyileştirmediğine, bazı çözümlerin sadece aşkın gelmesiyle olamayacağına da değinmiş
Ben kitabın anlatım dilini de sevdim, iki kişi konuşurken açık kalan kapıyı kapatmaları gerektiklerini hatırlamaları, markete, parka gitmek gibi insanı davranışları tekrarlamaları, köpeklerini her sabah yürüyüşe çıkartmaları beni gerçek insan hikayesi okuyormuşum gibi hissetti.
Umarım hepimiz Archer gibi biri tarafından sevilebilir, Bree gibi sevebiliriz.
