Konular o kadar karmaşık, zaman o kadar az, dikkat dağıtıcılar o kadar çok, duygusal uyaranlar o kadar güçlü ya da zihinsel yorgunluk o kadar ağır ki bazen düşünerek tepki verecek bir bilişsel durumda olmuyoruz.
Konu önemli olsa da olmasa da kısa yola başvurmak zorunda kalıyoruz.
Artık çocuk olmadığımı biliyordum, ama yetişkin de değildim. Çocukluğun neşeli umursamazlığı ve yetişkinliğin acısı ve hayal kırıklığı arasında asılı kalmıştım.