Mesele uyum
Mesele denk gelmek
Mesele birbirine iyi gelmek
Mesele tam da bu..
ANLAR
Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde, daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
Daha çok
senin içindi bunca yakarış
izlerken seni
gölgem gölgene karışmış
çoğalan sen misin kayboldukça ben
Okur Takip Önerileri
Herkes ufkunun bittiği yeri dünyanın sonu zanneder. Fiziksel anlamda gözlerimiz ufukta güneşin denize düştüğünü nasıl görüyorsa entelekt de ufkunun bittiği yerde her şeyin bittiğini düşünür. İşte herkesin bizi kendi ölçütleriyle değerlendirmesi buna dayanır. Evet, bu değerlendirme çoğu zaman uyduruktur ve sonuçta biz bu uydurukluğa katlanmak zorunda kalırız.
#schopenhauer
Birbirini seven iki insan sırt sırta verip, dünyanın geri kalanı ile mücadele edebilmeli. Hayat gerçekten zaten yorgunluklarla dolu. Bir de sevdiğin insana kendini anlatamayacaksan, sürekli mücadele ve kavga halinde olacaksan ne anlamı kalır? Yormadan, kırmadan, üzmeden sevelim.
Doğru bir iletişimle çözülmeyecek çok az şey var. İnsan sevdiği insanla karşılıklı oturup konuşabilmeli. Birbiriyle mücadele etmek yerine, ortadaki sorunu yok etmek için savaşabilmeli. Anlatabilmeli, dinleyebilmeli, anlamak için mücadele verebilmeli. Diğer türlüsü sadece yorar...
Kalbim çok şey öğrendi ve yaşadı. Ve bu sayede bilgeliği, deliliği, akıllılığı öğrendim.
Ama anladım ki, bu da zor bir iş. Çünkü bilgeliğin olduğu yerde fazlaca üzüntü var. Çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı çekmesi gerek.
İnsanın bilgisi arttıkça cahile tahammülü azalır. Görgüsü arttıkça kalabalığa sabrı tükenir. Vicdanın nispetinde haksızlıktan rahatsız olur. Bilgili, vicdanlı, geniş ufuklu ve nezaket sahibi insanlar vasat ortamlarda nefes alamazlar.
Orhan Pamuk Yeni Hayat kitabında aşkı şöyle tanımlıyor; Aşk birisine şiddetle sarılma, onunla aynı yerde olma özlemidir. Onu kucaklayarak, bütün dünyayı dışarda bırakma arzusudur. İnsanın ruhuna güvenli bir sığınak bulma özlemidir."
Sarılmak, güvendir.
Aşk, sarılmaktır.
George Orwell “1984” romanında yaşıyor gibiyiz sanki. Özgürlükler kısıtlanmış, yaşam kalitesi diplerde, korku, sefalet ve baskı altında olmasına rağmen bu durumun eskisinden daha iyi olduğuna inandırılmış insanlar...
Birbirine iyi gelecek insanların hayatları aniden kesişir ve uzun zamandır tanıyormuş hissiyatı yaşarlar.
Bazı ruhlar birbirlerine çok evvelden aşinadır..