Songül
@Son_nur
Lisans
20 Kasım
7 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
144 syf.
·
Puan vermedi
·
85 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Songül tekrar paylaştı.
İnsan alıştığı, güzel bulduğu, kendine yakın bulduğu yerlerden ayrılırken sanki vücudunun bir kısmını orada bırakıyormuş gibi üzülür
Sahip olmak istemekle başlıyor en büyük hatamız. Kim ne götürebilmiş ki öbür dünyaya.
Artık kelimelerimizin sesi kısılmıştır. Hiçbir ses yetmez içimizi teskin etmeye , derdimizi yüklenmeye. Eyvallah hem bir kabulleniş, hem bir razı olmadır aslında. Kabullenmenin ötesinde rıza göstermektir Allah'a.
Dertler de bizi böyle yakar durur işte. Yandıkça olgunlaşırız , yandıkça içimize o ruhani nefesi alacak kıvama geliriz . Ne diyor Pir, "Hamdım, piştim, yandım ."
Herkesin bir derdi vardır. Bazıları geçer, bazıları geçmez. Bazıları anlatılır bazıları da anlatılmaz. Bazen de anlatmak istersin ama dinleyecek kimseyi bulamazsın. Bilirsin,muhabbettir ihtiyacın ama edecek kimse yoktur.
