Bir akşam ansızın gideceğim
Ceketimi almadan
Üşüdüğümü hissetmeyeceğim
Soğuk olsa da vücudumu kaplayan
Son kez şarap içeceğim
Sarhoş olmadan
Hiç müzik dinlemeyeceğim
Bizzat kararsızlıktan
Son kez iyi geceler dileyeceğim
Sonsuz uykuma dalmadan
“Gözlerine bakarken,
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma.
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde,
kayboluyorum…
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
Durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:
sırrını her gün bir parça veren.
fakat hiç bir zaman;
büsbütün teslim olmayacak olan…”
Duygusuz biri oldum diyemem ama herkesin hayatımdaki yerini tam olarak hesaplayabilecek ve fazlasını asla göstermiyecek biri olduğuma eminim artık. İyi geceler:)