Serkan G.N
@Srkngkdmn
Açlıktan ölen insanlar ne zaman mı son bulur???
-Afrikalı bir annenin çocuğuna o tabak bitecek dediği zaman...
youtu.be/YuR-ukXgpZw
youtu.be/qGVS_Ugb92c
İstanbul
İstanbul
108 reader point
Joined on May 2020
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor.
Kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun.
Kimin ne düşündüğünü,
kimin ne yaptığını umursamıyorsun.
Yorulunca kendi kabuğuna çekilip o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun.
Anlık mutluluklar yaşayıp,
derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit,
kimseye de ihtiyacın olmuyor…
Siz buna yalnızlık diyorsunuz,
ben ise huzur…
"mutlu bir hayat olanaksızdır; insanın başarabileceği en iyi şey kahramanca bir hayattır."
"eğer dalaverecilerin oyuncağı ve soytarıların maskarası olmak istemiyorsak, ilk kural içine kapanık ve ulaşılmaz olmaktır."
Reader Follow Recommendations
Her...
Her gün küçük bir yaşamdır; her uyanış küçük bir doğum, her sabah küçük bir gençlik ve her uyku küçük bir ölümdür.
Fotoğraf.
Durakta üç kişi
Adam kadın ve çocuk
Adamın elleri ceplerinde
Kadın çocuğun elini tutmuş
Adam hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü
Kadın güzel
Güzel anılar gibi güzel
Çocuk
Güzel anılar gibi hüzünlü
Hüzünlü şarkılar gibi güzel
Belki de bu dünya başka bir gezegenin cehennemidir.
Devrimin zamanını ve gelişimini öngörmek imkansızdır. O kendine has bayağı gizemli kurallarıyla yönetilir.
Sevgilerde.
sevgileri yarınlara bıraktınız
çekingen, tutuk, saygılı.
bütün yakınlarınız
sizi yanlış tanıdı.
bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı
siz geniş zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
yılların telaşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi.
gizli bahçenizde
açan çiçekler vardı,
gecelerde ve yalnız.
vermeye az buldunuz
yahut vakit olmadı.
Yürümek.
Yürümek;
yürümeyenleri
arkanda boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye
bir mavzer gözü gibi
karanlığın gözüne bakarak
yürümek!..
Yürümek;
dost omuzbaşlarını
omuzlarının yanında duyup,
kelleni orta yere
yüreğini yumruklarının içine koyup
yürümek!..
Yürümek;
yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını
bilerek
yürümek...
Yürümek;
yürekten
gülerekten
yürümek...
Dizlerimin üstünde yaşamaktansa ayaklarımın üstünde ölmeyi tercih ederim.
“Üzüntü kendi kendini giderir ama mutluluğun tam zevkini çıkarmak için, onu paylaşacağınız birinin olması gerekir.”
Tecrübe ve hayat.
İnsanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi ve kronik şüpheci olmayı öğrenir. Bu gerçekleştiğinde artık ne yazık ki çok geçtir. İnsanların “tecrübe” dediği şey budur. Kalbiyle bağlantısını kesmiş bir insana “tecrübeli” denir.
Yaşam İlahisi...
Elbette bir dostun sevdiği gibi
Seviyorum seni esrarengiz yaşam.
Seninle güldüm, seninle ağladım,
Bana ya neşe verdin ya da ızdırap.
Seni bütün zararlarınla birlikte seviyorum;
Ve beni yok etmen gerekiyorsa,
Kollarından ayrılırım,
Dostunun göğsünden koparılan bir dost gibi.
Tüm gücümle sarılıyorum sana!
Alevlerinle yak beni,
Kavganın ateşinde ben de olayım,
Esrarını daha da derinlere indir.
Yaşamak ve düşünmek binlerce yıl!
Daha sıkı sar beni kollarınla.
Eğer bana verecek neşen kalmadıysa,
Olsun… Daha acıların var ya.
“İnsanları; kitaplar gibi düşünün. Ve kapaklarına bakıp aldanmayın. Asıl değerini okumaya başlayınca anlarsınız.”
