Şerife
Şerife
@Sserife_
Adana
Lisans
590 reader point
Joined on January 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Savaş. Asırlardır konuşulmuş ve dünyanın sonuna dek de konuşulacak olan feci olaylar topluluğu. Sonunda kazananın olmadığı, zalim oyunlar.
Kitabımız bir tiyatro oyunu aslında ve yazarın ölümünden bir gün sonra sahnelenmiş.
Kitap, 2. Dünya Savaşı'nda mücadele etmiş bir Alman askerini anlatıyor. Savaş esnasında ağır sorumluluklar alarak yüzlerce insanın ölümüne sebep olması, hem maddi hem de manevi hasarlar almasına sebep oluyor. Savaş bitip de memleketine geri döndüğünde ne evi ne de ailesi, sevdikleri bıraktığı gibidir. Hangi kapıya gittiyse kapının dışında kalmış, sorunlarıyla başbaşa bırakılmıştır.
Yazarımızın bu eserde kendi hikayesini anlattığı söyleniyor. İkinci dünya savaşına katılmış fakat savaş karşıtı söylemleri yüzünden tutuklanmış, sonra tekrar cepheye gönderilince sarılık ve difteri hastalıklarına yakalanır ve savaş bitene kadar tutuklu kalır ve eve döndüğünde herşeyin bıraktığından çok farklı olduğunu görür. Acı içerisinde 26 yaşında hayata veda eder.
Kitap o kadar sarsıcı ki, savaşı sadece kitaplardan okumuş hikayelerini dinlemiş bizlere bile o psikolojiyi tamamen yansıtan bir eser. Satırları okudukça savaşın insan üzerindeki yıkıcı etkisini daha net kavradım. Kitabın hikayesi beni derinden etkiledi diyebilirim. Kapıların Dışında, keşke daha önce okusaydım pişmanlığını yaşadığım bir eser oldu. Mutlaka bir şans verilmeli.
Sevgili Cengiz Aytmatov'dan okuduğum ilk eser Beyaz Gemi oldu. Yazarın kalemini ve tarzını çok sevdiğimi söyleyebilirim.
Annesi ve babası tarafından terk edilmiş 7-8 yaşlarında, ismini bilmediğimiz bir kahramanımız var kitapta. Dedesi ve onun ikinci eşi ile birlikte yaşıyor. Olaylara teyzesi ve onun alkolik eşi de dahil oluyor çünkü bir arada yaşıyorlar.
Eser iyi ve kötüyü birlikte sunuyor bize. Karakterimiz dedesiyle, onun umut dolu fantastik masallarıyla çok mutlu ama gerçek hayata dönünce zorluklar ve insanların kötü olmaları onu hayal alemine, mutlu olduğu dünyaya geri itiyor. Kitapta iyi ve kötü katakterler keskin bir çizgi ile ayrılmış birbirinden. Kitapta verilmek istenen mesajlar çok güzel verilmişti, yazarın sistem eleştirisi çok başarılıydı.
Ben eseri genel mânâda sevdim. Roman ile hikaye arası bir tadı vardı, 168 sayfa oluşu da kitabı bir çırpıda okumanıza sebep oluyor. Çok akıcı bir eser. Benim sevmediğim tek nokta kitapta ara ara değinilen efsanevi ve destansı karakterler, olaylar. O bölümleri okurken çok sıkıldım bu da tamamen benden kaynaklı çünkü hoşlanmıyorum fantastik hikayelerden.
Herkese keyifli okumalar dilerim.
mutlaka okuyun
Selam arkadaşlar. Bugün size kitaplığımdaki en sevdiğim ilk beş eserden biriyle geldim. Hem hikayesi hem de dili ile o kadar etkileyici bir eserdi ki.
Kitabımız 1. Dünya Savaşı'ndaki yokluk ve sefaleti, zor şartlara maruz kalmış sıradan bir ailenin hikayesini anlatıyor. Sıradan diyorum çünkü ülkenin büyük çoğunluğu aynı sıkıntılar içinde.
Reader Follow Recommendations
Selam arkadaşlar bugün tartışmalı bir eserle geldim. Okurları beğeni konusunda ikiye bölen Çavdar Tarlasında Çocuklar.
Kahramanımız Holden, 17 yaşında, problemli bir eğitim hayatına sahip ergen gencimiz. Kitapta onun okuldan atılma serüvenini, başarısızlıklarını, hayata ve sahte insanlara karşı nefretini okuyoruz. Kitap karakterin ağzından yazılmış. Daha çok kendisiyle iç konuşmasını okuyor gibiyiz.
Benim fikrime gelecek olursak, kitaptan beklentilerim yüksekti ama bana pek bir şey kattığını düşünmüyorum. Belki de ben beklentiyi fazla yükselttimo da olabilir. Kitapta çok fazla argo tabirler, sürekli tekrarlanan küfürler vardı bu beni aşırı rahatsız etti. Karakterin fazla hassas olduğunu düşünüyorum. Ben gerçekçi bir yapıya sahibim ve sosyal hayatta insanlardan samimiyet beklemeyen biriyim. Karakterimiz insanların sahte olduklarını düşünüp hayati kendine zindan ediyor. Bunları düşünmekten bireysel yaşamının kalitesini düşürüyor, bunlar bana çok saçma geldi.
Kitapla alakalı en olumlu düşüncem içerisindeki güzel alıntılar oldu. Herkese keyifli okumalar,
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Gençlik ve güzellik, hiçbirimiz bunları kaybetmek istemeyiz değil mi? Kitabımız da bu konu üzerine işlenmiş. 20'li yaşların başında olan Dorian Gray'in ressam olan arkadaşı Dorian'ın bir portresini yapar. Portre o kadar kusursuz olur ki Dorian yaşlandıkça çirkinleşeceği düşüncesine kapılarak Tanrı'ya bir yakarışta bulunur. Ve yakarışı yanıtsız kalmaz. Gençliği ve güzelliği sabit kalan Dorian benliğinden başka şeyleri kaybetmeye başlar ve hikaye daha da ilginçleşir.
Ben genel olarak kitabı beğendim. İlginç bir hikayesi var. Ama güzellik olgusunun fazla abartıldığı, kusurlu olmanın kişisel suç sayıldığı düşüncesi beni çok rahatsız etti. Dönemin eleştirmenleri kitap için ”ahlâkî ve ruhsal çürümenin zehirli kanıtı” tabirini kullanmışlar ve kitap uzun bir süre yasaklanmış, daha sonra ise sansürlü şekilde tekrar basılmıştır.
Kitap'tan ben güzellik yargılarımıza dair güzel dersler çıkardım kendime. Ne kadar bedenimizle barışığız desek de hepimizin dönem dönem problem ettiği fiziksel kusurları oluyor. Ben artık daha dikkatli olacağım bu konuda. Siz de kusursuzluğun içindeki kusuru görmek için bu kitabı okumalısınız bence. Herkese keyifli okumalar dilerim ️
