Tamam olamamış bu coğrafyanın, kırılgan çocuklarıyız
Yarım kalmış sevdaları, sürgün edilen türküleriyiz
Ağlamaklar biriktirmişiz baş ucumuza
Gülmeleri unutmuşuz çoktan
Ve zaten, gülmeleri unutmaktan gelmişiz buraya
Umutlarımızı çarmıha germişiz, taş duvarlı evlerin karanlık odalarına
Güneş bir defa gülmüş yüzümüze o küçücük pencereden