Dlapdöaşala
@Suedacik1
İstanbul
69 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
160 syf.
·
Puan vermedi
Dlapdöaşala tekrar paylaştı.
Ebeveynlerimizi yitirdiğimizde kendimizi kırılgan hissederiz çünkü bir yandan kayıpla baş etmeye çalışırken bir yandan da kendi ölümümüzle yüzleşmemiz gerekir. Yetim kaldığımızda artık mezarla aramızda kimse kalmamış demektir. Dolayısıyla ailenin ölümünün seni savunmasız bıraktığını hissetmene, ölümden korkmaya başlamana ve ölüm kaygısına karşı daha kırılgan hale gelmene pek şaşırmadım."
Sayfa 79Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Dlapdöaşala tekrar paylaştı.
....
"Ölüm her zaman bir şok etkisi yaratır."
__
Gözünü açıp kapıyorsun ve bir bakıyorsun ki hayat bitmiş.
İşte bu kadar. Saklanacak yer yok. Güvenlik diye bir şey yok.
Geçicilik ... yaşam geçici ... Bunu biliyordum zaten ... Herkes bilmez mi? Ama üstüne pek düşünmemiştim. Düşünmek de istememiştim.
....
Ölümün kalıcılığını düşünüyorum. Sonsuza kadar ölü olmayı düşünüyorum. Nedense bu düşünce, yani sonsuza kadar ölü olma düşüncesi, bir türlü aklımdan çıkmıyor.
Sayfa 23Kitabı okudu
Dlapdöaşala tekrar paylaştı.
... kişilerin çoğunun çağrışımla aşık olduğuna inanıyorum. Onların asıl sevdiği, gençliğe özgü neşeydi, okul günleriydi, önlerinde uzanan o heyecan dolu yaşama atılmak için duydukları sabırsızlıktı. Gerçekte, belli bir kişiye aşık değillerdi. Söylemek istediğim, Sergey de sizin gençliğinizin rüya gibi bir döneminin parçasıymış. Sırf bundan dolayı, ona sevgi aşılıyorsunuz. Yani ona aşkı yakıştıran sizsiniz."
___
Sayfa 49Kitabı okudu
Dlapdöaşala tekrar paylaştı.
Nietzsche'nin de dediği gibi, "Neden'i olan, Nasıl'a katlanır."
.....
.....
''Artık haset yok. Bitti. Hatta artık cömert bile hissediyorum.
Belki arkadaşlarım ve kardeşlerim için ölüme öncülük edebilirim. Kulağa tuhaf veya gereğinden fazla iyimser geliyor olabilir ama bu bana iyi gelen ve diğerleri gibi etkisini yitirmeyen bir düşünce."
Sayfa 162Kitabı okudu
Dlapdöaşala tekrar paylaştı.
Yeterince yaşamadığını hissettiğinde ölümü düşünmek her zaman çok daha ızdıraplı olur."
___
Sayfa 174Kitabı okudu
Dlapdöaşala tekrar paylaştı.
“Hepimizinki günübirlik hayatlar; hatırlayanın, hatırlanandan farkı yok. Hepsi geçici. Hem anılar hem de onların nesnesi. Her şeyi unutmuş olacağın günler kapıda, her şeyin seni unutacağı günler yakın. Bil ki çok geçmeden hiç kimse ve hiçbir yerde olacaksın.”
Marcus Aurelius
Sanki yaşadığım her gün, çok güzel bir gün olsa bile kederli gibi geliyor çünkü gerçek yaşamımdan bir gün daha uzaklaşmış oluyorum. Tuhaf, değil mi?
Bir olmayı ne kadar istesek de aramızda her zaman bir mesafe kalıyor.
Artık var olmak istemeyecek kadar acı çekiyordu demek ki.
Gözünü açıp kapıyorsun ve bir bakıyorsun ki hayat bitmiş. İşte bu kadar. Saklanacak yer yok. Güvenlik diye bir şey yok. Geçicilik.. Yaşam geçici..