Sümeyye Sofuoğlu
@Sumeyyesofuoglu
encuentra lo que despierta
“Belki de önemli olan, eninde sonunda, bir saydam anlama ulaşmak değil -çünkü, belki yoktur zaten öyle bir anlam- ; bir anlama yolunu sorgulayarak yürüyebilmiş olmak.”
Benlik
Enfermero
157 reader point
Joined on July 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
“Gece gördüklerimiz gündüz ihmal ettiklerimizin zavallı kalıntılarından ibarettir. Rüyalar çoğunlukla küçümsediğimiz bir şeyin intikamı, terk ettiğimiz bir şeyin intizarı gibidir.”
191 syf.
·
Not rated
·
Read in 14 days
Reader Follow Recommendations
''İnsanın kendi kendisiyle barış anlaşması yapması çoğu zaman en zor olanıdır.''
Sayfa 83Kitabı okudu
''Tabii, 'dünya'yla neyi kastettiğinizi ve... yitirme derken, hangi zenginliklerin yitirilmesinin söz konusu olduğunu da bilmemiz gerekiyor.''
Sayfa 81Kitabı okudu
''İnsana akşamüstü basan sıkıntılar... En güzel günbatımları bile yüreğimize biraz sıkıntı verir.''
Sayfa 80Kitabı okudu
''İçimdeki yaşama isteği eskiden olduğu kadar güçlü değildi, zaten erişilmiş bir mutluluğu bozmak ne işe yarardı ki.''
Sayfa 76Kitabı okudu
“Birkaç saniye hiçbir şey düşünmemeye, yalnızca nefes almaya zorladım kendimi: Basit zevklerimizden bazılarını zaman zaman yeniden keşfetmesini bilmeliyiz.”
Sayfa 72Kitabı okudu
“İşi bir Almana ya da Amerikalıya devretme seçeneğim var. Görüyorsun, tipik olarak Fransızlara özgü bir durum. Baş eğmek zorunda olmak, hayat alanını başkasına bırakmak, kocamış bir hayvana bile ağır gelir.”
Sayfa 66Kitabı okudu
“İnsan kaçınılmaz olanı kabullenmeyi bilmeli.”
Sayfa 60Kitabı okudu
Sümeyye Sofuoğlu tekrar paylaştı.
Derin bir umutsuzluktansa korkunç bir zorlanmayı tercih ederim, dedi.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Sümeyye Sofuoğlu tekrar paylaştı.
Fakat çok az insan kendi doğasını tanıyordu. Duyguların gölgesinde kalmak, ruhunun normal, kesintisiz karanlığına karşı hiçbir şey yapmamak insanı umutsuzluğa sürüklüyordu.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Sümeyye Sofuoğlu tekrar paylaştı.
“İnsanlar birbirleriyle yürüyor ve birbirleriyle konuşuyor ve birbirleriyle yatıyor ve birbirlerini tanımıyorlar. İnsanlar birbirlerini tanısalardı, birbirleriyle yürümez, birbirleriyle konuşmaz, birbirleriyle yatmazlardı. Sen kendini tanıyor musun? diye soruyorum kendime sık sık.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
“Büyük halk efsanelerinin nasıl doğduğunu artık biliyorum. Hayat yoksunluğundan ve yoksulluktan doğuyor hepsi. O efsaneleri yaratanlar ellerinden hiçbir şey gelmediği için yeri göğü sarsıyordu. Düş dünyasına sığınıyorlardı, çünkü yapacak başka hiçbir şeyleri yoktu..”
Sayfa 55Kitabı okudu
“Sana danışmak istiyordum.”
Ardından gülümsedim. Ruhsallığımın bir yerinde, çok korunaklı bir köşesinde, kusursuz çalışan bir mekanizma olmalı: Alaycı gülümsemeler üreten bir fabrika; çok nitelikli ürünler üretmesi için, huzursuzluklarla ve bunalımlarla, başarısızlık duygularıyla ve zayıflıklarla beslenmesi için yeterli bir fabrika.
Sayfa 55Kitabı okudu