Edebiyat tarihimizin ilk kadın romancısı olan Fatma Aliye, döneminin ilerisinde bir yazar olmasının yanında romanlarındaki kahramanları toplumdaki kadınlara örnek teşkil edecek donanımda yaratmıştır.
Kitapta ilk farkedilen kadınların toplumda yapabilecekleri işlerin çamaşırcılık, aşçılık, dikiş nakış gibi hem ucuz hem de yorucu işler olduğudur. Eserde, değer verilmeyen, bir erkeğin ikinci, üçüncü karısı olmak zorunda bırakılan, çok genç yaşta evlendirilen, geleceğe dair hayaller kurmayan kadınlardan oluşan bir toplumda, sadece güzel olduğu için değil, zekası ve çalışkanlığıyla, birey olma savaşının verilmesiyle toplumda kadının hakettiği yeri alabileceğini anlatılıyor bize. Yardımlaşma, fedakarlık, annelik, sabırlı ve erdemli olma gibi duyguların şairene yazılmış cümlelerle tadına varacaksınız. Kitapta bolca bulunan Osmanlıca kelimeler yüzünden arka sayfalardaki sözlüğü sıkça kullanmak zorunda kalmam beni yordu. Kadınların ayakları üstünde durmaları, okuyup meslek sahibi olmaları yönündeki telkinleri o dönem için ne kadar önemli ve gerekli ise de, günümüzde bu tavsiyeleri tekrar tekrar okumak gerçekten boğucuydu.
Fatma Aliye üstlenmiş oldığu aydın Osmanlı kadını kimliğini yaşamında ve romanlarında başarıyla sergilemiş. İyi okumalar..
