Ne denilebilir bilmiyorum. Acı içinde çocuklukları ellerinden alınan 3 kız kardeş. Hayatın en ağır yükünü çok küçük yaşta omuzlarına almış,en güvenmesi gereken babaları iken en büyük iğrençliği şiddeti baba denen yaratıktan görmüş ve bütün bu olanlara sessiz kalan bir anne.. çocukları için parmağını bile kıpırdatmayan,onları kendine rakip gören bir anne. Her sayfasını üzülerek ve içimde bir parça koparak okuyorum.Gerçek hayatımızda da bunun gibi iğrenç olaylar olmaya devam ediyor malesef . Çaresiz çocukların çığlıklarını kimse duymuyor. Yazar bu tür yaşananları çok güzel kaleme almış. Kitabı okumaya devam ediyorum ve her satırda şu an bunları yaşayan çocuk varmı dır diye düşünmekten kendimi alamıyorum..
