Beni kimse anlamadı, kimse anlamaya çalışmadı. Ne istediğimi hiçbir zaman bilmediler gerçekten neyi sevdiğimi, ne istediğimi kimseye anlatamadım. Şu yaşıma kadar kimseye açamadım içimi. Bazan dolduğumu,nefes alamadığımı içimdekilerin beni boğduğunu hissederdim o zamanlarda bile ağzım bıçak açmazdı hem neye yarardı? Kim anlayacaktı? Yutkunurdum ve susardım. Sadece susmak…
İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız.