"Başka hiçbir şey yapmıyor. Hiç durmadan okuyor"
"Elinden baska iş geldiği yok ."
"Olabilecek en hareketsiz uğraş"
"Tembellik"
Ve en çok da :"yapacağına okuyor "
Ne yapacağıma?
" Yapacak çok daha faydalı nice iş var . Öyle değil mi ?"
Şimdi bile sabahları ,evde kimseler kalmayınca ,komşularım işe gidince mutfak masasına yerleşip saatlerce gazete okurken suçluluk hissediyorum bazen, ev işleri, akşamdan kalan bulaşıkları yıkamak, alışverişe çıkmak, çamaşırları yıkayıp ütülemek, reçel ya da pasta yapacağıma...
Ve en çok da, en çok da! Yazacağıma.
"Ben ne öğrendiysem televizyondan öğrendim.Hep üniversite mezunu insanlar çıkıyor. Oh, açık öğretim gibi. Beni okutmadılar . Ben televizyon mezunuyum .Televizyon olmasa hiçbir evlilik bir seneden uzun sürmez zaten "