"Bu hayatta kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağını anlamıştı. Biri için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı."
Okur Takip Önerileri
"Babası yoktu. Gitmişti. İstanbul'a. On iki yıl önce. Annesini hamile bıraktıktan dört gün sonra. Bir daha da dönmemişti. Ama en azından insaflı davranmış ve karısını yalnız değil, hamile bırakmıştı. Allahın, imamın ve iki şahidin huzurunda evlenmişler, dolayısıyla herkes gidince geriye bir de Allah kalmıştı. Onun da kadına yararı, ancak hayatının sonunda olacaktı."
"Üzerimdeki nüfuzunun nihayet hafiflediğinden ise emindim.
Ancak sabah kalkınca, onu olanca ağırlığıyla karşımda buldum; yaşadığım yeri yine tıka basa, tabandan tavana doldurmuş, duvarlara işlemiş, buhar misali soluduğum havaya sızmıştı."
