Taha Furkan Ö.
@Taha04
"Çünkü insana en çok kitap yakışıyor ve mürekkebin kuruduğu yerde kan akıyor."
Öğrenci
48 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Korkak "Temkinliyim" der, cimri "Tutumluyum" zalim ise "Ahlaklıyım".
[Estela Bustelo, Bitli Denizkızı]Kitabı okudu
Yazarın dâhi olduğunu düşünen okur, okuduğu kitapta kendini bulmuştur.
Ben elinizdeki romanda yapayalnız olmak.
Siz tam karşımda yalnız olmak.
Bizi yalnızlık değil, acılarımızın kontrolden çıkması delirtmek.
Hep beklemek.
İnşallah biri gelip içimizdeki düğümleri çözmek.
Ben yolu böyle bekleyerek yarılamak.
Sayfa 176Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Fakat özgürlüğün eşlik etmediği kararlar ve eylemler manasızdır
Sanırım bir gün çocuklarım olursa ve eğer mutsuzlarsa onlara Çin'de insanların açlıktan öldüğünden ya da bunun gibi şeylerden hiç bahsetmeyeceğim, çünkü bu mutsuz olmalarını değiştirmeyecek. Ve başka birinin çok daha kötüsünü yaşamış olması senin başına gelenleri değiştirmiyor.
Sayfa 281Kitabı okudu
Yapabilir miyiz ki?
Ama doktorumun anlattığı alkolik babaları olan iki kardeşin hikâyesindeki gibi. Biri hiç içmeyen başarılı bir marangoz olmuş. Diğeri babası kadar kötü bir alkolik. İlkine neden içmediğini sorduklarında, içkinin babasına yaptıklarını gördükten sonra kendisini bu duruma asla sokmayacağına karar verdiğini söylemiş. Diğeriyse içmeyi babasının kucağında öğrendiğini belirtmiş. Yani sanırım olduğumuz kişi olmamamızın birçok sebebi var ve belki de bu sebeplerin çoğunu hiç bilemeyeceğiz. Ama nereden geldiğimizi seçemesek de nereye gidebileceğimizi seçebiliriz. Yine de bir şeyler yapabiliriz. Ve yaptıklarımızla ilgili iyi hissedebiliriz.
Sayfa 281Kitabı okudu
Bir arkadaşım olmaksızın daha ne kadar bir yerlere gitmeyi sürdürebilirim, bilmiyorum. Eskiden bunu kolaylıkla yapabiliyordim, ama bu bir arkadaşa sahip olmanın nasıl olduğunu bilmeden önceydi.
İnsanları anlamaya çalışmak, onları yargılamaktan çok daha zevkli ve ufuk açıcıdır
Stefan ZweigKitabı okudu
Geleceğini kaybetmek, yaşanan zamanı da boşlaştırıyor.
Oğuz AtayKitabı okudu
Rilke der ki "Şeytanlarımı benden alırsanız, meleklerim de onlarla gider."
Yarım kalmış, gerçekleştirilememiş hayallerimin hüznünü yaşıyordum.
Bu, aklıma zamanında gelmeyen şeyler yüzünden çok kaybım oldu.
Evet. Onlar haklı çıktı. Sonunda, bana olanlar olduktan sonra, aralarında konuşacaklar: yıllarca önce biz bu durumu anlamıştık, diyecekler. Kitap okumasından belliydi, misafirlerin yanına çıkmamasından anlamıştık. Yerli yerinde karşılıklar bulup söyleyememesi onu bu duruma getirdi. (...) Ben ölüyorum görmüyor musunuz? Yazık diye üzülecekler. Fakat, haklı çıkmanın sevinci içlerini ısıtacaktır. Beter olsunlar diyeceğim; oysa beter olan benim.
Bu çocuk normal değil. Onlara göre, durmadan kitap okuduğum -hatırladığıma göre çok okumazdım doğrusu- ve misafirlerin yanına çıkmadığım -bu "yanına çıkmak" deyimi beni ürpertirdi, içime bulantı verirdi- ve gereken yerde gereken kelimeyi bulamadığım için -bu nedenle bana ayrıca aptal da derlerdi- anormaldim. Ben de büyüyünce çok normal olmak ve onları utandırmak için yanıp tutuşurdum. Galiba haklı çıktılar. Nasıl bildiler bunu? Onların akılsız, duygusuz ve bilgisiz olduklarını bildiğim için, haklı çıkmalarına bütün kalbimle ve aklımla isyan ediyorum. Ben haklı çıkmalıydım. Olmadı. Sebep olanların gözü kör olsun! Bir zamanlar Tutunamayanlar diye bir söz etmiştim. Şimdi bu sözü çok hafif buluyorum.
Neden bana yaşamasını öğretmediler? (...) Her anı, ne yapmam gerektiğini düşünerek geçirdiğim için çabuk yoruldum. Bana müsaade.