Taha Furkan Ö.
@Taha04
"Çünkü insana en çok kitap yakışıyor ve mürekkebin kuruduğu yerde kan akıyor."
Öğrenci
48 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Eskiden, buhranlı gecelerinin sabahında, güneşin doğuşu beni sakinleştirirdi. Şimdi sıkıntı veriyor: yeni bir güne başlamanın sıkıntısını.
Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.
Düşünmek, hayatı ne karmaşık bir biçime sokuyor. Bu telaş içinde bekleneni veremiyorum. Her gün açıklanamayanlar daha da artıyor. Tarifi güç bir yorgunluk geliyor üstüme.
Okur Takip Önerileri
Seni seviyorum fakat neresini düzelteceğimi bilmediğim bu yaşantımı sürdürmenin anlamsızlığını seziyorum
Sayfa 532Kitabı okudu
Bir anlam aramamalı. Anlam kadar insanın hayatını zehir eden bir kavram yoktur.