Paramparça içim toplayamıyorum, herbir parça binbir yerde. Birini almaya gitsem diğerine yetişemiyorum. Tüm bu parçaların içinde kalakaldım öylece ne uzaklaşıyorum ne yakınlaşabiliyorum. Gece olunca özellikle yalnızlığım çok kalabalıklaşıyor ve dayanamıyorum bu kalabalığa. Kaçmaya çalışıyorum çok uzaklara yalnız kalmak istiyorum. Ama yalnızlıktan da korkuyorum var mı bu binbir parçaya ayrılmış yalnızlığın çaresi?
"Bi çıkar yol göster bana, zalim olmasın
Yine sev beni öyle sev ki, halim olmasın
Oluru var mı söyle bana, benim olmanın
Harman oldum ortasında, bu deli ormanın
Ele güne beni sor
Sor beni yollardan
Kim diri kaldı bu zalim masaldan
Bir varmış bir yokmuş ve fırtına kopmuş
Elimizde ne varsa kanıyor
Solsun resimler, aşk ölmüş desinler
Sen gül benim içim yanıyor
Hadi biraz ümit ver bana, neden olmasın
Yokluğun umutsuzluğa bedel olmasın
Oluru var mı söyle bana, benim olmanın
Yoksa yok deme faydası yok, yüzüme vurmanın"
Acı acı esti, bana dokundu
Her yanımı sardı yeli gurbetin, gurbetin
Ne kadar gülsem gönlüm şen olmaz
Bana zehir oldu balı gurbetin, gurbetin
Vay
El aman, el aman dedirdin felek
Çekemem bu derdi ikiye bölek, ikiye bölek