Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

İkra Dehan TUNCAY

Duygulu insan çoğu kez kendine dönüktür. Duyarlı karşısındakine…
Reklam
Ruhunun karanlık koridorlarından bir türlü çıkamayan şaşkınların bayağı yaşantıları hayat mı?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ben… diyemezsin, “biz” diyemedikten sonra yalnizligin acisinda kivranarak.
Reklam
Ortaçağda insan yakarlardı; çağımızda insan yakmasalar bile sanat ve fikir ürünlerini yakmak hastalığı ne yazık ki sürüyor.
Yaşamın ölümden büyük olduğunu ve ölümün yaşama yenik düştüğünü ancak bir ölümü başından sonuna yaşadıktan sonra öğrenebildim.
Ölüm bir rüya gibi. Ölüler yaşıyor, yaşayanlar ölmüş gibi.
Yaşam ve her şey aslında çok basit. Ama yaşamı karmaşıklaştırmak da çok basit. Her şeyin aslında ne kadar basit olduğunu anlasak ve itiraf etsek ortada yaşam mı kalır?
Mutlu da olabilirim hiçbir şeyleri bilmeden. Ama mutlu olmak gibi bir gündemim yok.
Reklam
Ne başı ne de sonu olan bir yaşam döngüsü içinde yalnızca bir nokta, bir toz, bir an olarak var olabilirim.
Bugün ilk kez delirmekten de korkmayabileceğimi hatta delirmeyi arzulayabileceğimi hissettim. Ya da düşledim.
Hepimizde manik depresif haller var. Bazısı bunu kendine özgü sanıp mutsuzluğunun kaynağını böylece bulunca mutlu olur.
Kimse beni anlamıyor sayıklamalarına başlamış. Anlamaya çalışmıyorlar, belki bundan.
66 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.