M.taner demir
@Tarenas
Müzisyen ,okur
Müzisyen
Lisans
Isparta
Van
15 reader point
Joined on October 2019
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
rastlantı
Kendini unuttu ve karşısındakine aç gözlerle baktı. İşte uğrunda yaşamaya değer bir şey bulmuştu ; kazanmaya değer, savaşmaya ve evet , ölmeye değer. Kitaplar doğru söylüyordu .
Sayfa 13 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
248 syf.
·
Not rated
·
Read in 13 days
Reader Follow Recommendations
Şöyle haykırıyor:
"Güzel olan iyi olana nasıl da yakın!"
Bense şöyle derim:
"Yabani olan iyi olana nasıl da yakın!"
Yaşam yabani olandan olmuştur. En canlı olan en yabani olandır. Yaban insana henüz boyun eğmemiştir, varlığı insanı dinç tutar. Durmaksızın ilerleyen, iş yorgunluğunu atmak için asla dinlenmeyen, gittikçe hızlanıp, yaşamdan sayısız talepte bulunan kimse , kendisini her daim, yaşamın ham malzemeleriyle kuşatılmış bir halde yeni bir vatanda ya da yabanda bulur. Bu kişi ilkel orman ağaçlarının yerlerdeki köklerini aşıyor olacaktır.
Sıradanlaştırma
Bir şeyden özel olarak haz almanın yolu, genelde ondan hakikaten bir haz almaktan kendini alıkoymaktan geçer.
Rahatsız ölüm
Ölüm döşeğindekiler artık yeterince doyuma ulaşamadıkları için hâlâ mızmızlanıp dururlar... Talep ederler... Protesto ederler. Bu, ölümün içine bile hayat katmaya çalışan bir felaketzedecilik oyunudur.
Bunca yıllık dertten, açlıktan sonra, onların kibarlık gösterileri ve gülümseyişleri bile bayat peynirleri andıran pek sevimsiz yüz buruşturmalara dönmüştür ola ki... Anıların bile bir yaşı, gençliği var... Onları küflenmeye bırakır bırakmaz her tarafından bencillik, böbürlenme ve yalan sızan iğrenç hortlaklara dönüşüverirler... Tıpkı elmalar gibi çürürler... Kısacası, gençliğimizden söz ederken, bir türlü tadını alamıyorduk. İçimize sinmiyordu.
Başınıza gelebilecek felaketlerin en sonuna vardığınızda öyle bir an gelir ki orada artık yapayalnızsınızdır. Dünyanın sonudur bu. Hüzünden bile, size ait olan hüzünden, yanıt gelmiyordur, bu durumda artık gerisin geriye gitmesini bilmek gerek, insanların yanına, kim olursa olsun bu gibi durumlarda kimse müşkülpesent değildir, çünkü ağlayabilmek için dahi her şeyin yeniden başladığı noktaya geri dönmek gerek, onlarla birlikte geri gitmek gerek.
Yoksulluk
Sefalet amansız, inatçı bir biçimde özverinin ensesindedir ve en iyi niyetli girişimler bile acımazca cezalandırılmaktadır.
varoluş
Boşuna heveslenmemekte yarar var. İnsanların aslında birbirilerine söyleyecekleri hiçbir şey yoktur, karşılıklı olarak yalnızca kendi acılarını anlatırlar, bu böyledir. Herkesin derdi kendine, dünyanınki de kendine.
Bozulma
İnsan bir yerde takılıp kaldıkça, nesneler ve insanlar iyice yozlaşıyorlar, çürüyorlar ve sırf sizin hatırınıza leş gibi kokmaya başlıyor.