Kitap 1984 den sonra en sevdiğim distopya eseri olabilir kitapta yozlaşmış devlette insanlarında aynı oranda yozlaşarak nasıl yıkılmaya gittiğini, herkesin büyülü yaprak yediği kimsenin çalışmadığı, çalışmayanların daha az büyülü yaprak aldığı için sırf büyülü yaprağı daha fazla yemek için asker olduğu ama ne savaşmak ne de vatanı düşünmek yerine sadece büyülü yaprağı düşündüğü, birilerini öldürmenin normal karşılandığı, iyiliğin kötülük olarak kötülüğün ise meziyet olarak görüldüğü bir toplum anlatılıyor okuması gayet keyifli ve akıcı bir kitaptı.