"... eğri büğrü gölgesiyle Reşit yürüyordu, telâşlıydı ve toz toprak içinde yuvarlanan çaresiz bir böceğe benziyordu. Muhtarsa her zamankinden daha çok muhtardı; sakin ve kararlı adımlarından..."
Fikir orjinal, sağlam sistem eleştirisi de var. Fakat benim için bir Alex değil (1984, Cesur yeni Dünya) Kitapta itfaiyeciler bütün kitapları yakarken, günümüzde üretimin ve iletişimin etkisiyle bir birinin kopyası, pazarlama teknikleriyle yazılmış milyonlarca, milyarlarca kitap bulunmaktadır. İnsan faydasız kitaplarla zaman öldürüyor, bununla beraber sürekli pompalanan bilgi bombardımanında, doğru ve gerçek anlamını yitirmektedir. Yani tam anlamıyla olmasa da yine sistem kazanmış oluyor. Kitabı okurken bunları düşündüm, imkân olsa da yazarla tartışsak iyi olurdu. "Borsa tehlikeli entellektüellerin dünyadaki son sığınağıdır" tanımlamasını çok sevdim. Velhasılı okuyun, zaten kısa cümlelerle yazılmış akıcı bir kitap.