Geceye heves et gündüz gözüyle çarşıya var tüccarda kelime çoktur
al kurtar kölelikten gönlün yettiğince kelimeyi azad et; şiir bir kafes,
şiirle tükeneceğine boşlukla beslensin, kelime olacağına kuş olsun hatta bülbül olacağına karga, ve gecenin lacivert sayfalarını uçuşuyla doldursun geceye heves et, şiirden kurtulsun!