İnsan bir kere öğrenmeye başladı mı ,artık peşini bırakmamalı.Araya azıcık soğukluk girdi mi bu ilim dedikleri namert adamı ürkütür. Hayat ile fazla ünsiyet muayyen bir yaştan sonra insanları çok şey öğrenmekten uzaklaştırıyor.
“ Afet-i gamdan aceb dünyada kim azadedir
Herkesin bir derdi var madem ki ademzadedir.
Bir huma-yı zevki bin sayyad-ı gam takip eder
Böyle bir mevhuma bilmem halk neden üftadedir “
Ne sana edilen ihsanı kendi iyiliğinden bil, ne de edilen zulmü başkasının kötülüğünden. Cümle işlerini sebepler eliyle gören kudret,nice işlerine sebep olarak kullarını vesile eyler.