Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.29
Taybet GÜNGEN
Taybet GÜNGEN
@Taybetgngn
Mesaj atmayın.
öğrenci
AİÇÜ(sınıf öğretmenliği)
16 March
392 reader point
Joined on January 2021
Okuma Hedefleri
Stephen King korku,gerilim,fantastik konulu kitapların enfes yazarı.Bunu bu kitapta tam anlamıyla hissettiğimi söyleyebilirim.
Kitap yazar olan başkarakter Thad Beaumont'un 11 yaşındayken geçirdiği bir rahatsızlıkla başlıyor.Daha sonra büyümesi ve yazar olması ile devam ediyor.Thad yıllarca George Stark takma ismini kullanan bir yazardır ancak bir gün bu ismin ifşa edilmesiyle karşı karşıya kalınca buna bir son vermek ister ve son verdiği takma ismine bir cenaze töreni düzenler.Ancak kısa bir süre sonra takma ismini yok etmesine neden olan herkesin cinayete kurban gitmesiyle aslında yarattığı sahte karakterle karşı karşıya kaldığını fark edecektir.
Stephen King'in yazarlığını konuşturduğu bir eser kesinlikle.Ben okuduğum için mutlu oldum.Umarim sizde beğenirsiniz.
Keyifli okumalar.
Kitabın incelemelerine baktığımda yazarın diğer kitaplarını okuyanlar tarafından eksik bir kitap olduğundan bahsedilmiş bunun için yazarı okumaya bu kitapla başladığım için mutlu oldum.Diğer kitaplarını okusaydım beni de yeterince tatmin etmeyecekti ya da yine de sevecektim ama tabi bunu belkilere kaptırmadığım için mutluyum.Çünkü kitap beni yeterince tatmin etti.
Kitap başkarakter Carla Evers'in derin sırrını konu alıyor.Carla çok nadir rastlanan bir hastalığı olan,defalarca ölen bir kadın. Bu sırrı en sevdiği dostu John Bowie,kocası Dwight ve Carla'nın eski sevgilisi,meşhur kanun kaçağı James Maxie biliyordur.Ancak bu sayı 2'ye düşer çünkü Carla'nın dostu John Bowie ölür.Carla komaya girdiğinde kocası daha önce aklına koyduğu şeyi yapmaya kalkar çünkü Carla'nın evdeki hakimiyetini "erkeklik gururuna" yediremiyordur. Ancak Dwight çok önemli bir noktayı gözden kaçırır çünkü Moxie'den habersizdir. James Moxie haberi aldığında ise Carla gömülmeden Harrows'a yetişmek için yola çıkar.Yol'da eski düşmanlarıyla,ürkütücü varlıklarla ve vicdan azabıyla başa çıkmak zorundadır.
Gerilim sevenler için çok zekice yazılmış bir roman, beni etkiledi umarım sizi de etkiler.
Keyifli okumalar.
Ertesi gün kimse ölmedi.
Ölüm görevini yerine getirmekten vazgeçer ve ertesi gün kimse ölmez,diğer gün,diğer gün ve diğer günde...
Bir anda adı bilinmeyen ülkeye sevinç yayılır,bayraklar asılır ama çok geçmeden hayal kırıklığına bırakır yerini çünkü hiçbir şey sanıldığı gibi değildir,ölümün başka bir planı vardır.
Jose Saramago bilinmeyen ülkelerin, gerçekleşmesi imkansız olayların ve ismi bilinmeyen insanlarını konu alan kitapların harika yazarı.
Ülkede daha doğrusu ütopik sayılabilecek ülkede var olmayan ölüm üzerinden devletin tüm kapıları eleştiriliyor. Dolup taşan hastaneler,mafya,cenaze levazımatçıları,din ve klise, huzur evleri,basın yayın organları ve insanlığını yitiren insanlar...
Ölüm aylar sonra eflatun renkli mektubuyla bir gece vakti tekrar döner ve o günden sonra siyahtan daha çok eflatun renginden korkmaya başlar insanlar.Düşünsenize posta yoluyla size eflatun renkli bir mektup geliyor ve 1 hafta sonra öleceğinizi söylüyor.1 hafta içinde vasiyetinizi hazırlayın hayatı yaşayın,ölüm herkes için eşit çünkü...
Etkisinde kaldığım ve herkesin kalacağını düşündüğüm bir kitap.Kesinlikle okunmalı.
Keyifli okumalar.
Reader Follow Recommendations
Her kitap incelenmeyi hakkeder ama bu kitap bir adım öndeydi sanki.Beni derinden sarstı,kendimi buldum bazen, bazen de nasıl böyle bir şey düşünebilir diye kızdım Nietzsche’ye.
Çok fazla alıntı paylaştım, bununla birlikte birde defterime not alıp paylaşmadıklarım var kendimi tutamadım doyasıya paylaşmak istedim, çünkü kendi düşüncelerim vardı
Bir de bakıyorum,karşımda halden düşmüş Osmanlı soylusu bir kadın oturuyor:
Zarif mi zarif!
Karşısında,saçının bir bölümü maviye boyalı bir kız:
Asi mi asi!
Yanımda ise iyi giyimli,kravatını boynuna özenle oturtmuş,saçlarını briyantinle geriye taramış yaşlı bir adam:
Mağrur mu mağrur!
Birbirlerini tanımıyorlar,herkes kendi iç dünyasına dalmış.Farklı insanlar hepsinin kendine göre dertleri var hepsinin hayatı,kişilikleri apayrı ama bir şekilde yolları kesişecek birbirlerinin hayatlarına girecekler bir daha hiç çıkmamacasına!
Tabi birde o var,Yusuf:
Temiz mi temiz!
Zülfü Livaneli’nin kitaplarına başlamadan önceki bilginize ve bitirdikten sonraki durumunuzdaki değişikliği eminim ki fark etmişsinizdir.Bilmediğim o kadar çok şey öğretiyor ki bana,Livaneli’nin bu yönünü ayrı seviyorum.
Hikaye Osmanlı soyundan olan,dışarı çıkmayan,konuşmasını oturmasını kalkmasını bilen okumamasına rağmen kendini her alanda geliştiren Leyla hanımın yalısının küçük müştemilatından çıkartılmasıyla başlıyor.Bu olayla Leyla hanım bilmediği bir hayata açıyor kendini elinde olmadan oluyor ama seviyor da bu hayatı daha sonra eski hayatına geçmekte zorluklar yaşıyor belki de hiç geçemiyor.
İsyankar Roxy diğer adıyla bir türlü barışamadığı ismi Rukiye,küçüklüğünden beri Leyla hanıma hayran olan gazeteci Yusuf ve yıllarca babadan oğula uşaklık yapan Ali Yekta bey ile tanışır ve onlara görünmeyen bir bağ ile bağlanır Leyla hanım.
Leyla’nın evini de Livaneli’nin diğer kitapları gibi çok sevdim.Okumanızı tavsiye ederim.
Keyifli okumalar.
Friedrich Nietzsche 1844 yılında Almanya’nın bir köyünde doğdu.Babası rahipti ve okul yılları gayet iyi geçti.Bundan dolayı henüz 20’li yaşlarındayken profesör unvanı aldı.Ancak bu kendisine yetmedi.Mesleğini bıraktı ve taşındı.Nietzsche’nin birçok sorunu vardı.Ailesiyle geçinemiyordu,sevdiği kadın onu reddetmişti,kitapları satmadı ve daha 44
Hani bazı kitaplar vardır ya kahramanlarını çok seversiniz hatta o kadar seversiniz ki uzun süre etkisinde kalırsınız,onlarla arkadaş olmak istersiniz.Örneğin Suç ve Ceza’nın Raskolnikov’u,Sefiller’in Jean Valjean’ı,Aşk ve Gurur’un Elizebeth’i,Yeşilin kızı Anne’nin Gilbert ve Anne’si...Bunları daha çok uzatabilirim ama asıl konu bu değil asıl konu
Rus ve Dünya edebiyatının üzerinde büyük bir etki yaratmıştır yüzbaşının kızı.Aslında Rus edebiyatında gördüğümüz karışık bir olay örgüsü yoktur bu kitapta.Sadece kitabın ismini bakarak da konunun ne olduğunu,ne olacağını kafa yormadan tahmin edebiliriz.Babası oğlunu bir alaya yazdıracak oğlan yaşı gelince babasının isteğini yerine getirmeye gidecek ve orada yüzbaşının kızına aşık olacak daha sonra bir ayaklanma sonrada sevdiğinin kahramanı olacak esas oğlanımız ama esas kızımızda bu kahramanlıktan geri kalır mı tabiki kalmaz o da kurtaracak sevdiğini.Kitabı sevdim aslında güzel bir aşk işlemiş yazar ama alışık olduğum ağır bir dil yoktu.Daha çok ağır dillere ilgi duyduğum için herhalde beni pek sarsmadı.Ama okunması gereken bir kitap olduğu tartışılmaz bir gerçek.
Notre Dame’ın Kamburu beni etkisi altına alan nadir kitaplardan...İnsanların bakılamayacak kadar çirkin dediği ve kambur olan zangoç Quesimada’nın herkesin örnek alması gereken aşkını anlatıyor aslında.Peki neye göre çirkin bu zangoç?Keşke şu güzellik algısını bir kenara atıp yüreğiyle bakabilseydi insan.O zaman her şey farklı olabilirdi.Quesimada sevdiği kadının ve kendisini 4 yaşındayken alıp büyüten iyi bir insan gibi görünse de aslında aşkta gözü kör olan (sözde)sevgisini “ya benimsin ya kara toprağın” şeklinde gösteren ve Esmeralda’ya aşık olan merhametsiz başdiyakoz Claude Frolla’nın arasında kalacaktır. En çok etkilendiğim kısımlardan birkaçı ise Quesimada’nın sevdiği kadın Esmeralda’nın ve manevi babası Claude Frolla’nın cesetlerine bakıp
—Ah!Sevdiğim her şey!
diye hıçkırıkla bağırması ve insanın tüylerini diken diken eden son sahnesi...Tabi kızımızın ve annesinin kavuşmasını da es geçmemek gerekiyor.
Uzun süre etkisi altında kalacağım bir başyapıt alın,okuyun,okutturun.
Bilinmeyen bir ülke,bilinmeyen bir şehir ve yeşil ışığı beklerken bir anda her şeyi beyaz gören adı bilinmeyen bir adam.Kitabı okurken kendimi kitabın içinde hissettim o olayları yaşayan benmişim de kendi hayatıma döndüğümde herkes ben kör oldum diye bağıracakmış gibi.Muhteşem betimlemeler ve adı bilinmeyen insanlar...Cehenneme dönmüş şehirde olanlar insanın mecbur kaldığında yapamayacağı hiçbir şey olmadığını gösteriyor
Sineklerin tanrısı bazıları tarafından çocuk kitabı olarak bilinse de aslında değil.Ancak bir serüven romanı da değil gerçekçi bir anlatımla yazılmış olmakla beraber bir alegoridir yani simgesel anlamları olan bir öyküdür.Sineklerin tanrısı çocukların her durumda bir “melek” olduğu düşüncesini yerle bir ediyor ve çocukların da belirli şartlar altında yetişkinler gibi davranabileceğini tüylerinizi diken diken ederek gösteriyor.
