"Ben kendiliğimden var değilim bu varlığımla;
Kendim çıkmış değilim elbet bu karanlık yola;
Bir başka varlıktan gelmiş bendeki varlık:
Ben dediğin kim ola, nerde, ne zaman var ola? "
Ömer Hayyam
Unutulmuş bir şehir var içimde
Saçları isyan kokan kardelenler gezer dağlarımda
Kimselerin tatmadığı sevinçlerle sarhoşluğu yaşıyorum
Kimselerin bilmediği hüzünlerle savuruluyor yüreğim
Her gün başka başka hayallerle özlem gidermekteyim
Her gün doğru bildiğim yolun
yanlış yönündeyim
Sabahın ilk ışıkları vurdu mu gözbebeklerine
Uyanıp baktın mı zamanın soysuzlaştırdığı şu canlı mezar taşlarına
Bak işte rüzgar bile saçlarına dokunmuyor
Türküler ölmüş herkes sağır
Yaşıyoruz sanıyorum cehenneme çevirdiğimiz bu cennette